خلاصه داستان:
یک بمب افکن نیروی هوایی سلطنتی بوسیله آلمان‌ها در پاریس سقوط میکند و خدمه آن بوسیله چتر نجات فرود می آیند و توسط تعدادی از شهروندان فرانسوی تلاش میکنند از دست آلمان ها به جنوب فرانسه فرار کنند…

بیاد می آورم ابوالحسن تهامی را. مردی با جثه ای کوچک اما صدایی چون صدای بزرگترین گویندگان آنونس در
جهان. اشکها و لبخندها را میبینم. کار حیرت انگیز علی کسمایی و او بجای "کریستوفر پلامر" صحبت میکند.
بانوی زیبای من را می بینم که او بجای "رکس هریسون" سخن می راند. "لاندو بوزانکا" را می بینم و ... را.
صدای آنونس(پیش پرده فیلم) های فیلمهای پیش از انقلاب را روی نوار میبینم که تهامی مقتدرانه ما را
میخکوب صحنه های متخب فیلم میکند.گاه صدای او را با با صدای حسین باغی اشتباه می گرفتم. اما صدای
تهامی چیزی دیگر است. و باغی در نبود او در 15 ساله بعد از انقلاب فقط ادای وی را برای آنونس فیلمهای
ایرانی درآورد و از باغی تنها یک مسابقه با نام" یک مسابقه و 30 سوال" باقی ماند و چند دو بله درجه دوم
همچون "راج کاپور" در حلال و حرام و "راجر مور" در غازهای وحشی. اما تهامی چیزی دیگر بوده و هست. صدای
او بجای "پیتر اوتول" در آخرین امپراطور هنوز در گوشم زمزمه میشود.

بیاد می آورم خسرو خسروشاهی را و "آلن دلون" را."کوین کاستر" را در رقصنده با گرگ. "آل پاچینو" را در
پدرخوانده و "استیو مک کویین" را. "فرخ ساجدی" را و "فرزان دلجو" را در بوی گندم. و "جیمز دین" را . با سنی
قریب به 60 سال و صدایی چون صدایی جوانی 25 ساله(در فیلم شوک از آلن دلون). از بهترین مدیران دوبلاژ
سینمای ایران که تمامی کارهایش قابل ستایش و تقدیرند. صدای او مرا هماره یاد صدای آرشاک قوکاسیان
(گوینده "سعید کنگرانی" در در امتداد شب) و مرحوم کاووس دوستدار (گوینده هملت
روسی=اسموکتونوفسکی) می اندازد و خود وی نیز از این دو گوینده همواره به نیکویی یاد کرده است.

و بیاد می آورم احمد رسول زاده را. و "اسپنسر تریسی" را. آنتونی کویین را در "عمر مختار (شیر
صحرا)". "محمد علی کشاورز" را در سریال پدرخوانده ایرانی. "جک هاوکینز" را. "ترور هاوارد" را. "جان میلز" را
و "جان هیوستن" را. و فیلمهای مستندش را. صدای او مرا یاد صدای
هوشنگ لطیف پور می اندازد که چه جاودانه در سریال راز بقا سخن گفت و در سریال لئوناردو داوینچی بجای
راوی گویندگی کرد. و چه فیلمها و مدیران دوبله که زیر دست او بزرگ شدند.

بیاد می آورم حسین عرفانی را. "همفری بوگارت" را. "توشیرو میفونه" را. "لی ماروین" را. "تلی ساوالاس"
را. "کلارگ گیبل" را در برباد رفته. "آخیم توپول" را در ویلون زن روی بام. "جودان بیکر" را در سریال لبه تاریکی. و
لویی پاستور را. "ایرج قادری" با صدای او در ذهنم باقی است. "منوچهر فرید" با صدای عرفانی در فیلم رگبار
می غرد و "فرامز قریبیان" با صدای او در گوزنها در خاطره ها می ماند. کمیسر مُلدُوان(سرژيو نيكولاسكو) ي
رومانيايي در "کمیسر متهم میکند" و "دوئل" و "انتقام" و "با کفشهای تمیز" با صدای عرفانی در ذهنم تداعی
میشود. و "دیتر هالر ووردن=دی دی) با صدای او در اذهان باقی است(منهای یکی از فیلمهایش که افضلی
بجایش سخن گفت). صدای "جک پالانس" با صدای او در گوشم آشناست و او یکی از محبوب ترین گویندگان من
بویژه در فيلمهاي بوگارت بحساب مي آيد. او بازيگر قابلي نيز هست اگر همسرش [color]شهلا ناظریان [/color](دیگر گوینده
ممتاز ایران بجای بازیگرانی چون "کاترین دنو" و "فی داناوی" و "افسانه بایگان" و ...) رخصت دهد!

و بیاد می آورم ژاله کاظمی را با "سوفیا لورن" و "جولی اندروز" / ااضغر افضلی را با "وودی آلن" / رفعت هاشم
پور را با "سوزان هیوارد" و "ویوین لی" و "اینگرید برگمن" / تاجی احمدی را با "جین فاندا" و "ناتالی وود" / ایرج
دوستدار را با "جان وین" / عطا الله کاملی را با "کرک داگلاس" / عزت اله مقبلی را با "لویی دوفونس" و "البور
هاردی" / منوچهر نوذری را با "جک لمون" / فرشید فرزان را با "لی وان کلیف"(در خوب بد زشت) / جلال مقامی را
با "عمر شریف" و "داستین هافمن"(در کابوی نیمه شب) و "وارن بیتی" و "مایکل کین" و "راجندرا کومار" / سعید
مظفری را با "کلینت ایستوود" / بهرام زند را با سریال شرلوک هولمز و لین چان(افسانه شجاعان) و "روژه هانن"
در سریال ناوارو /پرویز بهرام را با "لارنس الیویر" و "جوزف کاتن" و "ارسن ولز" / فهیمه راستکار را با "بت دیویس" /
ناصر طهماسب را با "هارولد لوید" و "آنتونی پرکینز" و "استیو مک کویین"(در هفت دلاور) / نصراله مدقالچی را
با "راف والونه" و "ایلای والاک"(در خوب بد زشت) و "جورج کندی" / و تمامی کسانی که جاودانه درخشیدند و
خاموش شدند یا در دوردستها گوشه عزلت گزیدند یا در همین نزدیکیها غریبانه از نظرها غایبند!
یاد همه آنها گرامی و یاد دوستدانشان یاد باد.

свернуть