nazwę to list samo - to już mówiłem,
nie śpię znów, całą noc i mam dość,
podkrążone oczy i demony jak na złość,
próbują mi wmówić że to moja wina,
gdzie ta lina mówiłaś że Cię zabijam,
a to gówno prawda,
gdzie moje szczęście? utopiłem je w tabletkach,
mam 17 lat, czaisz a ból mi lata na pętlach,
robię sobie przerwy co miesiąc,
jestem zagubiony może weź mnie na kredo,
a później połamią mi ręce,
jestem nie czuły już nawet po m-ce,
grasz mi na nerwach, czemu się patrzysz,
skoro na fb pisałaś że dałaś se spokój,
słyszałem kłamstwa już w opór,
przedwczoraj przedawkowałem,
leżałem pod płotem, czaisz?
ból - ciężko to opisać ale niszczy od środka,
zostawia bez wyjścia i jeszcze ci powie,
że to twoja wina, no proszę,
odbiorę se życie, i sobie to zapisz,
bo przyjdziesz na pogrzeb zdziwiona jak chuj.

свернуть