Tadeusz Gajcy - "Wezwanie"
Już noc lub dzień jak wody ziarno
wydzielasz mi z uśmiechem patrząc,
gdy ciała mego smutny barok
zawile trwa pod Twoją gwiazdą.
Twoją gwiazdą.
Nie świecisz we mnie i nie śpiewasz,
mym ustom ogień zamiast kwiatu,
a dłoni ostrze dajesz teraz
jak obiecałeś sen i światło.
Prowadzisz mnie, czy tylko stoję
Zstępujesz Ty, czy ja wyrastam
i czyja dłoń ma kształt żelaza
i czyje słowo jest jak z serca?
Muz. A. HAJDASZ, S. LENIART, P. PAWLOWSKI
wiersz : Tadeusz Gajcy
klip : Paweł Bogocz
Zrealizowano w ramach Projektu Gajcy Muzeum Powstania Warszawskiego
