Próba medialna, 5/1/22

Premiera: 9.01.2021, godz. 19.00
Miejsce: Scena Kameralna Teatru Wybrzeże

Oscar Wilde
BUNBURY. Komedia dla ludzi bez poczucia humoru
Przekład: Maciej Stroiński
Reżyseria: Kuba Kowalski
Scenografia i kostiumy: Kornelia Dzikowska
Muzyka: Rafał Ryterski
Światło: Damian Pawella
Choreografia: Oskar Malinowski
Projekt plakatu: Marcelina Amelia
W spektaklu występują: Robert Ciszewski – John Worthing zwany też Jasiem, Marcin Miodek – Algernon Moncrieff zwany też Aldżim, Magdalena Gorzelańczyk – Gwendalena Fairfax zwana też Leną, Agata Woźnicka – Cecylia Cardew zwana też Celiną, Robert Ninkiewicz – Lady Augusta Bracknell, Anna Kociarz – Panna Letycja Pryzma, Marek Tynda – Ksiądz Fryderyk Ornat, Karol Soboczyński (gościnnie) – Feliks–Leon, Filip Arasimowicz – muzyka na żywo.
Asystent reżysera: Robert Ciszewski
Inspicjent – sufler: Agnieszka Szczepaniak
Premiera: 9 stycznia 2022 roku na Scenie Kameralnej
Kolejne spektakle: 13, 14, 15, 16 stycznia na Scenie Kameralnej

Premiera spektaklu odbędzie się w modernizowanym budynku Sceny Kameralnej. Planowany termin zakończenia wszystkich prac to kwiecień 2022 roku. Szczegółowe informacje dotyczące naszych aktualnych inwestycji znajdą Państwo na stronie [ Ссылка ]

BUNBURY Oscara Wilde’a to jedna wielka detronizacja powagi, anarchiczna zabawa, w której obnażone zostaje nasze przywiązanie do etykietek, porządku i jasno wyznaczonych ról społecznych. W bezczelnie lekki sposób Oscar Wilde zadaje jedno z najpoważniejszych pytań, jakie możemy sobie zadać: kim jestem? I czy mogę być kimś innym, niż jestem? Możesz być kim zechcesz – zdaje się odpowiadać Wilde. Twoja tożsamość jest płynna, a twoje pochodzenie w żaden sposób jej nie determinuje. A przynajmniej niech tak będzie na czas trwania spektaklu.

Kuba Kowalski o spektaklu: „Oscar Wilde szczycił się, że w BUNBURYM wreszcie udało mu się napisać tekst wolny od logiki i sensu, całkowicie błahy i pozbawiony głębi. Nie ma w nim ani jednej dydaktycznej nuty, jest wolny od wszelkiego moralizatorstwa, a świat w którym się rozgrywa ma więcej wspólnego z ALICJĄ W KRAINIE CZARÓW, niż z realistyczną komedią brytyjską końca XIX wieku. Sztywne, hierarchiczne wiktoriańskie społeczeństwo Wilde wywraca do góry nogami, kpiąc po drodze z takich świętości jak małżeństwo, chrzciny, majątek czy pochodzenie. Nie zadowala się jednak formą prostej satyry. Wręcz przeciwnie, niczym prawdziwy dandys celebruje rytuały naszego życia społecznego, uwypukla je, gloryfikuje i doprowadza do absurdu. Świat przedstawiony „przegina się”, albo mówiąc współcześnie, osuwa w kamp – wszak to Wilde’owi Susan Sontag dedykowała swoje słynne NOTATKI O KAMPIE.”

свернуть