Żyjemy w społeczeństwie, które pędzi do przodu, mówi o innowacji, rozwoju, postępie, a jednocześnie karze w szkole tych, którzy myślą inaczej, autonomicznych (nie mówiąc krnąbrnych) i wymykających się spod kontroli standardów i osławionych kluczy. Bo co ma niby, z takimi zrobić? Szkoła, która nie pozwala się uczyć na błędach, nie może przecież świecić złym przykładem. Przecież to nie wypada, żeby się przyznała, że czegoś nie umie i musi się nauczyć. Chciała studiować pedagogikę, ale skończyła choreoterapię, politologię i socjologię systemów społecznych. Dziś robi, co lubi. Realizuje się dydaktycznie i naukowo jako wykładowczyni komunikacji społecznej. Wspiera z perspektywy systemowej grupy studenckie, zespoły i organizacje w projektowaniu i optymalizowaniu komunikacji interpersonalnej, -kulturowej i -dyscyplinarnej, zachęcając je do turkusowej zmiany. Lubi grzebać w ziemi (i w głowach), patrzeć, jak rośnie i się zmienia. This talk was given at a TEDx event using the TED conference format but independently organized by a local community. Learn more at [ Ссылка ]
