بيا کز عشق تو ديوانه گشتم

وگر شهری بدم ويرانه گشتم

ز عشق تو ز خان و مان بريدم

به درد عشق تو همخانه گشتم

چنان کاهل بدم کان را نگويم

چو ديدم روی تو مردانه گشتم

چو خويش جان خود جان تو ديدم

ز خويشان بهر تو بيگانه گشتم

فسانه عاشقان خواندم شب و روز

کنون در عشق تو افسانه گشتم

свернуть