بسیاری از مردم کمال گرایی را به عنوان یک ویژگی مثبت در نظر می گیرند که می تواند شانس موفقیت آن ها را در موارد مختلف، افزایش دهد و با افتخار در بسیاری از جلسات و جمع ها، خود را اینگونه معرفی می کنند: “من کمال گرا هستم”! اما در حقیقت چنین نیست. کمال گرایی در سطوح پایین، می تواند منجر به آسیب ها و مشکلات متعدد در زندگی انسان شود. همچنین در سطوح بالاتر آن، تبدیل به یک اختلال خواهد شد که نیازمند درمان و یاری جستن از مشاوران و روانشناسان دارد. اگر شما هم مانند بسیاری از مردم، تصور می کردید که کمال گرایی، می تواند ویژگی مطلوبی باشد و از خواندن این مقدمه حسابی تعجب کرده اید، پیشنهاد می کنیم تا پایان این مقاله با ما همراه باشید تا بیشتر درباره کمال گرایی و آثار سوء آن بدانید.
کمال گرایی (Perfectionism) چیست؟
کمال گرایی را می توان به شیوه های مختلفی مانند “نیاز به کامل بودن” یا “کامل به نظر رسیدن” یا حتی “باور رسیدن به کمال” تعریف کرد. معمولاً به عنوان یک ویژگی مثبت به جای یک نقص در نظر گرفته می شود. بر خلاف تصورات، کمال گرایی، صرفا به معنای تلاش برای بهترین بودن، یا به معنای موفقیت و رشد سالم نیست. بلکه کمال گرا، کسی است که تلاش می کند، بی عیب و نقص و همواره کامل باشد و این کار را اغلب از طریق تمرکز بر نقص ها، تلاش برای کنترل موقعیت ها، سخت کوشی بیش از اندازه، انتقاد مداوم از خود و یا دیگران، انجام می دهد.
به عقیده برنه براون (Brené Brown)، نویسنده و استاد محقق در دانشگاه هیوستون، برای بسیاری از مردم، کمال گرایی، یک سپر دفاعی روانی، برای محافظت در برابر سرزنش ها و قضاوت های دیگران و شرم ناشی از آن است.
پس از طرح این مقدمه، باید به این سوال پاسخ داد که مشکلات کمال گرا بودن چیست و چرا نمی توان آن را ویژگی مطلوبی دانست؟ پاسخ این پرسش کمی مفصل است.
کمال گرا بودن اغلب برای افرادچالش برانگیز است. زیرا آن ها، همواره به دنبال بهترین ها و کامل ترین ها هستند و دستیابی به این امر، اغلب بسیار دشوار است. کمال گرایی همچنین، می تواند با تمرکز بیش از حد بر کنترل مشخص شود. بدین معنا که کمال گراها، به منظور اطمینان از بی عیب بودن همه چیز، اغلب تلاش می کنند تا موقعیت ها یا افراد شودرا به شدت کنترل کنند و از این رو، می توانند بسیار ضربه زننده باشند.
استرس ناشی از کمال گرایی، می تواند منجر به افزایش سطح اضطراب شود و پیامدهایی مانند عزت نفس پایین، اختلالات خوردن (بی اشتهایی یا پرخوری عصبی)، اختلالات خواب و اختلالات روانی دیگر به همراه داشته باشد.
آن ها بی وقفه، برای اهداف و آرزوهای دست نیافتنی، تلاش می کنند و از آن جا که دستیابی به آن ها مشکل و گاهی غیر ممکن است، احتمالا دچار سرخوردگی و خود انقادی شدید می شوند. آنها از آن رو که کمال گراها، ارزش خود را با میزان بهره وری و موفقیت می سنجند، اغلب از سایر زمینه های زندگی غافل می شوند. زیرا آن ها، تمرکزشان را بر موفقیت در مدرسه یا محل کار، قرار داده اند و نمی توانند از پس سایر نقش ها مثل خانه یا خانواده به خوبی بر بیایند.
آن ها همیشه خود و حتی گاهی دیگران را برای رسیدن به اهداف غیرواقعی، تحت فشار قرار می دهند و به ناچار دچار ناامیدی می شوند. زیرا هرگز نمی توانند انتظارات خود را برآورده کنند.
آدرس شبکه های اجتماعی ما:
www.daneshmand-group.ir
@dr.soudmand
@health.fit.life
@daneshmand.education
