άκου πως πάει..
στις μέρες που δε παίζει αντίδραση, άνθρωπος σπάει
κομμάτια, λήθαργος, πόλη μας κλείνει και μας σπάει, δε πατάει
το οίστρο ψάχνω, βρίσκω τεχνικές, αφηρημένες εκδοχές
και verse συντρίμια
για ενα μήνα καραντίνα, φίλε ασχήμια, παίζει έρεβος, κατάντια και στραβά κουμάντα στίγμα
παραλήρημα, αγγίζουμε απλά κενό και μένουμε αλώβητοι
το κρίμα στο λαιμό, πνιγμένος ζω στο πυρετό
παλμό κι αγάπη αναζητώ
το μυστικό μες στο ρυθμό, ένα παράσιτο
μισώ τα πάντα γύρω μου, ποσώς τον εαυτό μου, το εγώ μου
αίμα δίνω για τον αδελφό μου, χώμα να μας φάει
ξέρω πάντα το μυαλό παρασιτεί, ώρες αγγίζουν το μηδέν κι απ'την αρχή
μάχομαι πάντα με το ψέμα, την εξάρτηση που οδηγεί στο τέρμα, παρακμή
είναι η ζωή ένα κέρμα που στριφογυρνάει, κορώνα-γράμματα
στο χείλος του γκρεμού μάθαμε να ακροβατούμε και να επιβιώνουμε μες στα χαλάσματα
στα χρόνια που η ειλικρίνεια μοιάζει με χρυσού κοιτάσματα..

свернуть