اگر خط است چرا پاک نمی شود و اگر مرز است چرا به رسمیت شناخته نمی شود؟ دیورند سرطانی که جریانش در شریان های سیاست مداران افغانستان و پاکستان، خون ملت های دو کشور را نیز آسیب پذیر ساخته است، یکی از بزرگ ترین دلایل نا به سامانی های پیوند کابل و اسلام آباد، در فرایند چندین دهه ی پسین انگاشته می شود.
این دوهزار و چهارصد کیلومتر مرزی با پهلوهای مبهم میان دو کشور، از سوی دولت پاکستان، سازمان ملل و آمریکا به رسمیت شناخته شده و برای برجسته سازی آن پا می فشارند، حکومت داران افغانستان اما، در درازای پر فراز و فرود این تاریخ کم تر از یک سده، هیچ یک، هیچ گاهی روحیه ی باز کردن این پرونده را نیافتند.
با این همه، هرچند حکومت داران افغانستان هنوز هم به خودشان صلاحیت بازگشایی این زخم را نمی دهند، پاکستان ولی، با راه اندازی چالش های مرزی، هر ازگاهی سر از این دیگ سوخته بر می دارد؛ که نا به هنجاری های اخیر در گذرگاه تورخم در امتداد دیورند، این اواخر بحث را رو کرده و مردم افغانستان را حتا، به چند مسیر و دیدگاه در خصوصش بخش کرده است. پس این درد کهنه، چه زمانی و چه گونه درمان خواهد شد؟
واکاوی این بحث با آقایان بشیر عاطف آگاه سیاسی و سید ناصر موسوی آگاه روابط بین الملل.
