Ροή Του Μέλλοντος - Φουτουρισμός.
...

Hatemost:
Επιστρέφει η Ομάδα από το μέλλον ξανά…
και όπου βρίσκεται ανάβει φωτιά…
και καταστρέφει δίας και περιπολικά,
γιατί τους άχρηστους πληρώνεις πολλά.
 
Το era μας antipop, antipop, antipop, antipop,
anticop, antipop, anticop, antipop…
το era μας anticop, anticop, anticop, anticop,
anticop, anticop, anticop, anticop.
 
Ανοίγουν οι ουρανοί…
το δαιμονικό μας στυλ.
Στα ρολόγια οι δείκτες σταματήσανε…
τα μιλήσαμε και χτυπήσαμε.
Έρχονται οι θνητοί να μας πολεμήσουνε…
κι η φωνή της πόλης έγινε της γης,
θα επιζήσουμε, ν’ αφυπνίσουμε.

Άσαρκος:
Στίχοι, στίχοι, στίχοι κι άλλοι στίχοι…
κι άλλοι στόχοι κι άλλοι δίσκοι,
άλλη πίστη, άλλο πόστο, άλλη φύση,
από άλλο κόσμο, από άλλο σύμπαν,
από άλλο γαλαξία,
με αξία και καμία απροσεξία,
κάθε λέξη ομοιοκαταληξία,
κάθε σκέψη από θέση που δεν έχει απραξία…
με κυριολεξία.
 
Αυτολεξεί σαν οξύ βιτριόλι,
πέφτουμε στο πρόσωπο που κρύβει κάθε πόλη…
έχουμε κοινό κι ανοιχτή κόντρα με κοινή γνώμη,
η κλειστή πόρτα να παραβιαστεί ή να γκρεμιστεί πρώτα,
πρώτον, όντα λόγων,
είμαστε και δεν υπάρχει εδώ φιλοδοξία με φαντασιοπληξία,
χτυπάμε κατά κόρον…
ουσία δίνουμε και σημασία.
 
Όλοι μαζί και πουθενά οι ναζί,
πάτα το play, μαζί μας οι gay,
μαζί μας οι straight, οι παλιοί και οι νέοι,
οι μικροί κι οι μεγάλοι κι η ροή που ρέει στο κεφάλι,
αυτά που λέμε δε σου τα ‘παν άλλοι και μαζί μου είναι πάλι το μυαλό σου τρυπάρει… 
περιμένω το βράδυ για ν’ ανάψουν οι φάροι,
να σε πάρω σαφάρι,
είναι ζούγκλα η Αθήνα, ΒΠ το λιοντάρι.
 
Εδώ δεν ειν’ Ευρώπη, μικρή μου αντιλόπη…
εδώ είναι καζάνι κι η βουλή καρναβάλι,
συμβουλή: κάνε κάτι…
αγάπα, αγάπη, όχι πάτα τη νάρκη,
όχι για τα έθνη, όχι για τα κράτη,
όχι για τα πρέπει, όχι για τα λάθη.
Ναι για την Ομάδα, ναι για την ελπίδα,
το ξίφος ειν’ ο στίχος…
ο στίχος ειν’ ασπίδα.

Η:
Ανοίγουν οι ουρανοί…
το δαιμονικό μας στυλ.
Στα ρολόγια οι δείκτες σταματήσανε…
τα μιλήσαμε και χτυπήσαμε.
Έρχονται οι θνητοί να μας πολεμήσουνε…
κι η φωνή της πόλης έγινε της γης,
θα επιζήσουμε, ν’ αφυπνίσουμε.

Ανασαίνω, ανασαίνω,
ζω κάτω απ’ το νερό δεν πεθαίνω.
Δολοφόνος μ’ ένα τρένο, 
σ’ έχω κάτω σε ράγες δεμένο.
 
Μπιπ, μπιπ, μπαίνουμε deep deep,
πιάνω το beat beat κάντε στην άκρη…
τικ τοκ, κάνουμε hip hop,
οι οπαδοί, ζήτω...
βγαίνει το δάκρυ.
 
Πιστεύουμε πολύ στην Ομάδα,
πάμε στούντιο ξεχνάμε τα πάντα,
μία μέρα κάνουμε off τη βδομάδα,
δεν υπάρχουνε πολλοί στην Ελλάδα.
Πιστεύουμε πολύ στην Oμάδα,
ακούν, μας αγαπάνε τα πάρκα,
το flow από ΣΕ.ΛΕ.ΤΕ και Γκράβα…
και το στούντιο κάπου στη Νεβάδα.
 
Τσουνάμι…
τσουνάμι φέρνω…
και ντουμάνι απ’ τον Ταΰγετο...
σεβασμός, μητέρα φύση,
τα προβλήματα του ο άνθρωπος να λύσει,
ν’ ανεβώ στην πυραμίδα έχει ανηφόρα,
το δουλεύω, το πνεύμα μου, να φωτίσει.
 
Ανοίγουν οι ουρανοί…
το δαιμονικό μας στυλ.
Στα ρολόγια οι δείκτες σταματήσανε…
τα μιλήσαμε και χτυπήσαμε.
Έρχονται οι θνητοί να μας πολεμήσουνε…
κι η φωνή της πόλης έγινε της γης,
θα επιζήσουμε, ν’ αφυπνίσουμε.

ΒΗΤΑΠΕΙΣ: [ Ссылка ]
[ Ссылка ]

- Α: [ Ссылка ]
- H: [ Ссылка ]
- V: [ Ссылка ]
- R: [ Ссылка ]._

Artwork: Bassment Rats
[ Ссылка ]

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση (upload) από οποιονδήποτε άλλο χρήστη του YouTube.

All Rights Reserved.

свернуть