Historia #Aleja #Powstańców #Śląskich

Powstańców Śląskich – jedna z najdłuższych i najbardziej reprezentacyjnych arterii Wrocławia. Aż do połowy XIX wieku była to zwykła szosa prowadząca w stronę podwrocławskich wsi: #Neudorf i #Kleinburg. Po rozszerzeniu granic Wrocławia i przyłączeniu tej pierwszej do miasta szosę przemianowano na drogę, a wzdłuż niej, jak grzyby po deszczu zaczęły powstawać imponujące kamienice. Do 1897 roku, to jest do czasu przyłączenia do Wrocławia wsi Kleinburg, czyli dzisiejszego osiedla Borek, KleinburgerStraße kończyła się na wysokości Alei Hallera. Dynamiczny rozwój miasta i ambicje władz ówczesnej Prowincji Śląskiej sprawiły, iż pod koniec XIX wieku rozpoczęto przebudowę tzw. Przedmieścia Południowego i przedłużonej właśnie ulicy Cesarza Wilhelma. Mniej więcej na środku wytyczono okrągły plac, od którego gwiaździście odchodziły kolejne aleje, np. Hohenzolernów. Najważniejszą miała być jednak aleja cesarska. To właśnie przy niej mieściły się konsulaty: między innymi Stanów Zjednoczonych, Rosji, czy Austrii, a także popularne restauracje, kluby, czy pierwsze wrocławskie salony samochodowe. Wzdłuż prestiżowej ulicy budowano okazałe rezydencje i kamienice, w których mieszkali urzędnicy cesarscy, a także słynni wrocławscy adwokaci, czy lekarze. Zobacz wielkość i upadek wrocławskiej Avenue des #Champs-Élysées

свернуть