خوشه‌های خشم
کلام و اجرا : بی‌لقب
جلد : گودو
تاریخ نشر ۱۴۰۳/۰۶/۲۵

تو سلولم صداتونم توماجم
محمودم خاک نشدم تو مالَم
چهارتا محمدم که شد سه تاش کم
زنده‌ام با اینکه شدم دو بار پَرت
سقوط نبود پرواز بود من نیکام
سارینام هنوزم وطن بخواد من اینجام
بلوچم همه می‌دونن جمعه دَربَست مالِ ماس
کُردم کُرَکَ میکنم نصب باتوم واسه جاش
بختیاریم حتی زیرِ شکنجه سلحشورم
بَهمنم بِزن لِه کُن
هیچی نَمونه جُز خون و استخون
و مو و دندونِ مجاهد به دستت
خائن نیستم ساکتم رهنوردم تا بزنه ایران جَوونه
این سَر خَم شدنی نیستو نبوده جلو رژیم خونین
تن خونیه می‌خونیم که تلخ اونیه بیرونیمو رفقا تنهان
ولی پیکاره می‌دونیم تو بزن با شکاری
با یه چشم انجام می‌دیم اگه باشه کاری
زدی زخم کاری ولی هنوز پای کاریم
اتحاد میکاریم هیچ اسیری گُمنام نَمونه
خواب به چشام حرومه تا روز آزادی یا مرگ
حدیثِ حق بودم خود خداتم پهلومه
بی ناله بی بهونه دنبالِ سامانِ ایران
بیدارِه ،بیمه‌مونه اتحاد جلو طاعون تاوانه
مهسا و یلدا انقلابه با جون پ گُر میگیره
هر چی بیشتر قاطیش باشه صابون
جا بارون از آسمون فرود میاد ساطور
نصف می‌کنه قانون که نونشو میخوری
آقا نونتو می‌بُریم جایِ تبعیض و فساد
ایران بِشه رقصِ خدانور تکثیرِ نشاط
اگه نمی‌بینی حقو نیست تقصیرِ چشات
انقلاب حرف میزنه چه ویدیو چه شات
به یاد آرتین به یاد رنگین کمان
به یاد تُرکمان گُمناما که کُشتین نَهان
تو لوله اسلحه گِل میره تصویرِ سال
رویا حقیقته جِر میده
عکسی که قابِه میشه زن زندگی آزادی
چون وقتِ تسویه حسابه.


سال سال سالگرده‌ بیا
با توپ تانک مسلسل بالگردت
حالا که هر شهر هر روستا پایتخته
لیزرت رو ما رو خودت سایه ترسه

بذار افتخارِ صفِ بعدی نصیب ما شه
بذار ما رو نشون بده انگشتِ کثیفِ غاصِب
باشه ردیفه ماشه کی میخواد حریفِ ماشه
کُلی وطن‌پَرست کنارمون شریفو عاشق
اینجا پرچمِ شرف جهت میده دودمانِ بادو
هر کی واسه وطن و هموطن سوگوارِ ساقول
ولی غَم نمی‌خوایم تا شعله‌وَر شه خشم
اشک نمیریزیم تا اشکِ شوق قبلِ جشن
تا صلحِ بعدِ جنگ عقب نه حتی یک قدم
هر بار رفتیم عقب یکی کُشته شده تهش
روزِ بد رانتیاییم بی‌خبرن از هجوم حق
حق میرسه به کسی‌ که نداره از گلوله ترس
ترس از سقوط بترس از طوفانِ بعد سکوتِ وحشت
غروبِ پدرا که کُشتین شده طلوعِ بچش
و شیونِ مادرا سرودِ وحدت .

свернуть