O Γιάννης Διακογιάννης είναι , κατά γενική ομολογία και αποδοχή , η σημαντικότερη προσωπικότητα τηλεσχολιαστή και ιστορικού του ποδοσφαίρου που ανέδειξε η χώρα . Πολλά χρόνια στο επάγγελμα της δημοσιογραφίας , σχεδόν μισό αιώνα ,εργάστηκε στις δημοφιλέστερους και εγκυρότερους δημοσιογραφικούς οργανισμούς , ενώ ήταν και ιδρυτικό μέλος της ελληνικής τηλεόρασης , αναλαμβάνοντας την παρουσίαση της “ Αθλητικής Κυριακής ” από τις αρχές της δεκαετίας του ΄70 μέχρι το 1983 και σχολιάζοντας τους σημαντικότερους τελικούς των ευρωπαϊκών διοργανώσεων , από τον τελικό του 1969 και το 4-1 της Μίλαν επί του Άγιαξ , μέχρι τη σύγχρονη εποχή του Mega Channel και του λαμπερού Champions League , την πλειοψηφία των αγώνων της εθνικής ομάδας μέχρι το 1982 , σημαντικούς αγώνες των ελληνικών συλλόγων στα Κύπελλα Ευρώπης , κυρίως την δεκαετία του '70 , τους τελικούς του Κυπέλλου Αγγλίας και του Λιγκ Καπ , ενώ συμμετείχε ανελιππώς σε όλες τις δημοσιογραφικές αποστολές της ΕΡΤ στο Παγκόσμιο Κύπελλο , στο Κύπελλο Εθνών Ευρώπης , μετέπειτα Euro , αλλά και στους Ολυμπιακούς αγώνες .
Το βιογραφικό του γαλλικής καταγωγής “ Ζανό ” είναι γνωστό . Οι αστείρευτες γνώσεις του , όχι μόνο γύρω από το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό , αλλά το γενικότερα υψηλό επίπεδο κατάρτισης σε θέματα που δεν είχαν σχέση με τα σπορ , όπως η μουσική , η γεωγραφία και η παγκόσμια ιστορία , παντρεύονταν ιδανικά με τον δωρικό , αρρενωπό , άνετο , επιβλητικό τρόπο περιγραφής του και σε καθήλωναν . Η φωνή του Διακογιάννη , σε συνδυασμό με αυτό το απαλό “ σφύριγμα ” στη γλώσσα , ενέπνευσε και τον Λουκιανό Κηλαηδόνη να γράψει έναν ύμνο - εμβατήριο για το ποδόσφαιρο που είχε σαν τελικό αποδέκτη τον ίδιο ..“ Πως μας ενώνει και πως μας δονεί , του Διακογιάννη η φωνή ” .
Μετά το Μουντιάλ της Ισπανίας , το 1982 , ο Διακογιάννης άρχισε σιγά σιγά να αραιώνει το σπηκάζ στις τηλεοπτικές μεταδόσεις . Η αποχώρηση του από την παρουσίαση της “ Αθλητικής Κυριακής ” για λόγους υγείας και κορεσμού , ίσως , άφησε ένα σημαντικό κενό . Παρ΄όλα αυτά η φωνή του ήταν συνυφασμένη με όλες τις μεγάλες διοργανώσεις μέχρι το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 . Τη δεκαετία του ΄90 ο κόσμος νόμιζε πως είχε αποσυρθεί . Δεν πήγε στο Μουντιάλ της Αμερικής διότι διαφώνησε με τη διοίκηση της ΕΡΤ λόγω του χαμηλού δημοσιογραφικού επιπέδου ορισμένων σχολιαστών που ήταν στη λίστα των μεταδόσεων . Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 , εργάστηκε για μικρό χρονικό διάστημα στο νεοσύστατο Filmnet , κάνοντας μερικές guest μεταδόσεις , ενώ δούλεψε και ως ραδιοφωνικός μουσικός παραγωγός στον Σπορ FM βάζοντας στο πικ-απ δίσκους με ποιοτική ευρωπαϊκή μουσική , εκτος των συνηθισμένων . Και φτάνουμε στο France '98
O Διακογιάννης ήθελε πολύ να ενεργοποιηθεί ξανά , μεταδίδοντας τους αγώνες του Μουντιάλ στη γη της γαλλίδας μητέρας του . Ήταν ένα έξτρα κίνητρο . Ίσως , προαισθανόταν την επιτυχία της ομάδας του Ζιντάν και ήθελε να ξαναγράψει την τηλεοπτική ιστορία των αθλητικών μεταδόσεων . Όμως , αυτό το ταξίδι έμελλε να μην είναι το τυχερό του . Μετέδωσε με επιτυχία στο “ Λεσκίρ ” του Μπορντό , παρά το γεγονός πως η παρατεταμένη και μακρά απουσία του από το σπηκάζ φάνηκε σε ορισμένα σημεία του ματς , τον αγώνα Ιταλία - Χιλή 2-2 αποδεικνύοντας πως παρά την χρόνια απραξία και το βεβαρημένο της υγείας του , παρέμενε ο κορυφαίος Έλληνας sportcaster .
H καταρρακτώδης βροχή που έπεφτε , καθ΄όλη τη διάρκεια του β΄ημιχρόνου , σε συνδυασμό με τον υγρό , κρύο αέρα και την κακή υποδομή των δημοσιογραφικών θεωρείων , που άφηνε ακάλυπτους τους εκπροσώπους των ΜΜΕ , επηρέασαν σε αρνητικό βαθμό την υγεία του , με αποτέλεσμα μετά το τέλος του ματς να εμφανίσει υψηλό πυρετο και να μεταφερθεί εσπευσμένα στην Πανεπιστημιακη κλινική του Μπορντό . Η διάγνωση ήταν ωτίτιδα βαριάς μορφής , με συνοδεία έρπη στο αυτί και μηνιγγίτιδα πρώτου βαθμού , αποτέλεσμα ευάλωτου οργανισμού στις δυσμενείς κλιματολογικές συνθήκες . Ο δημοφιλής sportcaster έχασε , φυσικά , όλο το Μουντιάλ , αφού προείχε η αποκατάσταση της υγείας του . Και οι οπαδοί της μπάλλας χάσαμε τη φωνή που στιγμάτισε για πάντα τα κορυφαία ματς της νιότης μας .
Ακούστε τον να περιγράφει τα τέσσερα γκολ του ματς , στην τελευταία του τηλεοπτική μετάδοση σε Παγκόσμιο Κύπελλο . Ήταν 11 Ιουνίου του 1998
