Ένα ποίημα γραμμένο για την μεγάλη μάχη που δώθηκε στην Χιλή τον Σεπτέμβρη του 1973 απο την εκλεγμένη κυβέρνηση του προέδρου Αλιέντε ενάντια στην φασιστική χούντα του Πινοσέτ, ο οποίος είχε την βοήθεια των ΗΠΑ... Είναι αφιερωμένο σε όσους χάθηκαν απο τις σφαίρες των φασιστών...
Στο Σαντιάγκο, στης σφαγής τα χρόνια
πέσαν πολλοί και πού να βρεις ονόματα
και με μια λέξη να ποια είναι η Χιλή
κάποιος που ταινία γυρίζει τη σκηνή του φόνου του.
Αχ ! Η δύναμη βγαίνει απ` τις γροθιές
κι όχι από πρόσωπα καλοσυνάτα
από στόμια βγαίνει η δύναμη
κι όχι από τα στόματα.
Σύντροφοι, γνωστό αυτό
ήταν, είναι και μένει αληθινό
κι αυτή είναι η πικρή αλήθεια της Ουνιδάδ Ποπουλάρ.
Αυτό το φιλμ μάθημα ας μας γίνει
είδα τη δουλειά των στρατιωτών, το μακέλεμα
είδα σκηνές που όλοι γνωρίζουν
το λαό να τρέχει στο λιθόστρωτο για να σωθεί
και τα ντουφέκια να σαρώνουνε τους δρόμους
και προλετάριους να ξαπλώνονται νεκροί
είδα τις σφαίρες να ξεσκίζουνε τα παιδιά
και τις γυναίκες να ρίχνονται πάνω στους νεκρούς.
Στίχοι: Wolf Birman
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη
![](https://i.ytimg.com/vi/cuogtegmlS8/mqdefault.jpg)