Арсланбек Султанбеков - Косайым
On segiz tolmay, sen örlendiñ
Ay tuwıl kün sayın türlendiñ,
May gülli, säwleli bürlendiñ
Qıpçaqtın körki ediñ, Qosayım.
Dosmambet atayın sağa dep,
Şıjımlı arkan man yeteklep,
Qulınlay östirip saxetep,
Arğımaq mindirtti iyertep.
Atañız dawetip Türkler men,
Ayranlı susı bar keplermen,
Düşpannıñ ol yengen eplermen.
Yetpediñ sol alge, Qosayım.
Qosayım erlikpen yan berdi,
Xalqınıñ atağıñ örledi,
Yaylağan düşpanğa bermedi,
Türklerdiñ küspeni, Qosayım.
Qanınnıñ er tamşı sanına,
Noğaydı el-xalqın damına,
Atanman Eseyin öş alar,
Düşpanlar kewdesi tawlanlar
![](https://i.ytimg.com/vi/d9oBTkd5QjE/mqdefault.jpg)