Супраць выхаду гэтай кнігі выступаў старшыня КДБ СССР Віктар Чэбрыкаў, які ўбачыў у творы “падкоп пад калектывізацыю”. Але ішлі 1980-я гады, і Васіля Быкава падтрымалі генеральны сакратар ЦК КПСС Міхаіл Гарбачоў і “архітэктар” гарбачоўскай перабудовы член Палітбюро Аляксандр Якаўлеў. Менавіта апошняму належыць фраза: “Можна, вядома, не надрукаваць, але нельга не друкаваць”.

Пасля выхаду “Знак бяды” назавуць выдатнай і мужнай кнігай, якая створана па законах праўды і чалавечнасці. Крытыка напіша, што ваенны празаік Быкаў за вясковым жыццём сваіх герояў, за знешнімі аксесуарамі сялянскага быту, думкамі і спадзяваннямі ціхамірнага беларуса-мужыка ўбачыў свет шэкспіраўскіх страсцей. Сюжэтныя вузлы аповесці сцягнуты да той мяжы, калі развязаць іх немагчыма — можна толькі рассячы. Ідэалагічная тэмпература чалавечых страсцей даведзена да крытычнага пункта, калі ствараецца ўражанне, што на хутары Яхімоўшчына (дзе і адбываюцца падзеі “Знака бяды”) разыгрываецца драма сусветнага значэння. І ад таго, як павядуць сябе героі, Сцепаніда і Пятрок Багацькі, будзе залежаць, перамогуць ці не сілы глабальнага дабра і святла. Нарэшце, канчатковы прысуд крытыкі: на старонках “Знака бяды” Быкаў у мікракосмасе аднаго чалавека паказаў макракосмас нацыі.

Чытае Віталь Краўчанка

00:00:00 уступ
00:03:32 частка 1
00:28:49 частка 2
00:48:37 частка 3
01:17:43 частка 4
01:38:41 частка 5
02:06:14 частка 6
02:28:01 частка 7
02:45:56 частка 8
03:11:29 частка 9
03:39:09 частка 10
04:04:00 частка 11
04:22:37 частка 12
04:55:41 частка 13
05:14:43 частка 14
05:59:23 частка 15
06:48:48 частка 16
07:04:29 частка 17
07:36:07 частка 18
07:58:50 частка 19
08:20:38 частка 20
08:43:33 частка 21
09:09:28 частка 22
09:26:23 частка 23
09:39:21 частка 24
10:02:06 частка 25
10:35:07 частка 26
10:56:07 частка 27

свернуть