Dancing "kaffir" style in Sri Lanka.

African Sri Lankans, mainly the Sri Lanka Kaffirs, are a very small Ethnic group in Sri Lanka who are descendants of slaves that were brought into the island by Portuguese colonists in the 17th century. There are currently around 1000 African Sri Lankans. They live in pockets of communities along the island's coastal regions of Trincomalee, Batticaloa and Negambo. The Portuguese colonists used them to fight the Ceylonese Kings.

The main African Sri Lankans are known as Kaffirs. This term is not used as a racial pejorative as in other parts of the world. They were originally Muslims but many have now converted to Catholicism and Buddhism. They speak a lyrical creole language with a mix of native Sinhalese and Tamil. In Sri Lanka, the ethnic group known as the country’s “kaffirs”, or Sri Lankan-Africans, speak a unique language – but they are losing knowledge of it.

The Sri Lankan Kaffirs (cafrinhas in Portuguese, kapiriyo in Sinhala, and kapili in Tamil) are an ethnic group in Sri Lanka who are partially descended from 16th century Portuguese traders and the African slaves who were brought by them to work as labourers and soldiers to fight against the Sri Lankan kings. They are very similar to the African populations in Iraq, Iran and Kuwait, and are known in Pakistan as Sheedis and India as Siddis. The Kaffirs spoke a distinctive creole based on Portuguese, the Sri Lanka Kaffir language, now extinct. Their cultural heritage includes the dance styles Kaffringna and Manja and their popular form of dance music Baila.

The Sri Lankan-Africans are descended from the Africans first brought to the island nation as slaves, servants and soldiers by Portuguese traders in the 1500s, and most likely from Mozambique.

After the Abolition of the Slave Trade Act was passed in the British Parliament in 1807, the process of putting an end to slavery began in British controlled colonies. Sir Alexander Johnston, Chief Justice of Sri Lanka (1806-1819), urged for the gradual abolition of domestic slavery in Sri Lanka and it was eventually agreed that all children born of slaves after 1806 would be freed, thus beginning the end of three-centuries of slavery.

SRI LANKAN AFRICAN OR CEYLON KAFFIRS.

ශ්‍රී ලංකාවේ අප්‍රිකානුවන් හෝ සිලෝන් කාෆීර් යනු 16 වන සියවසේදී පෘතුගීසි යටත් විජිතවාදීන් විසින් මොසැම්බික් දේශයෙන් දිවයිනට රැගෙන ආ අප්‍රිකානු කම්කරුවන් සහ සොල්දාදුවන්ගෙන් පැවත එන ඉතා කුඩා ජනවාර්ගික කණ්ඩායමකි.

වර්ථමානය වන විට ප්‍රධාන වශයෙන් පුත්තලම, ත්‍රිකුණාමලය, මඩකලපුව සහ මීගමුව වැනි ප්‍රදේශ වල සුලු වශයෙන් දැකගත හැකි නමුත් ඔවුන් ගේ අප්‍රිකානු අනන්‍යතාවය, සංස්කෘතිය සහ භාශාව ආරක්ෂා වී නොමැත. වැඩිහිටියන් පෘතුගීසි භාශාව මත පදනම් වූ ක්‍රියෝල් නම් ස්වදේශික භාශාවක අනුවාදයක් කතා කරන අතර නූතන‌ පරම්පරාව ජීවත් වන ප්‍රදේශයට අනුව සිංහල හෝ දෙමළ භාශාව කතා කරති.

පෘතුගීසි යුගය, වර්ෂ 1658 දී අවසන්වීමෙන් අනතුරුව ලන්දේසී පාලනය යටතේ ලංදේසි හමුදාවට සේවය කළ කෆීර්වරු , 17 සියවස අවසානයේ ඉංග්‍රීසීන්ගේ ආගමනයෙන් පසු බ්‍රිතාන්‍ය පරිපාලනය යටතේ ආරක්ෂාව, තැපැල් බෙදා හැරීම සහ ගෘහාශ්‍රිත සේවය වැනි විවිධ ක්ෂෙත්‍ර වල සේවය කර ඇත.

කාෆීර් ප්‍රජාව ඔවුන්ගේ ආහාර පිසීම සහ "බංජා" ලෙස හඳුන්වන‌ ඔවුන්ට ආවේණික වේග රිද්ම සංගීතය හරහා තම සංස්කෘතිය ආරක්ෂා කර ගැනීමට උත්සාහ කරන අතර ජනප්‍රිය බයිලා ගීත සම්ප්‍රදාය ඔවුන්ගෙන් ආරම්භවී ඇති බව වාර්තාවල සඳහන් වේ.

свернуть