O sarkofagu księcia Henryka IV Probusa (zm. 1290), z płytą wierzchnią z przedstawieniem księcia (ok. 1300) i tumbą z l. ok. 1310–1320, wykonanym przez rzeźbiarzy wykształconych we Fryburgu Bryzgowijskim, Strasburgu i Marburgu oraz w Nadrenii opowiada Agata Stasińska, kustosz w Galerii Sztuki XII–XV w. Muzeum Narodowego we Wrocławiu.
Nagrobek księcia Henryka IV Probusa jest jednym z najcenniejszych obiektów ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Choć obecnie prezentowany jest w galerii Śląskiej rzeźby kamiennej XII–XVI w., jeszcze do roku 1944 zdobił on prezbiterium górnego Kolegiaty św. Krzyża we Wrocławiu, świątyni ufundowanej zresztą przez samego księcia Henryka IV. Dzieło to szczęśliwie przetrwało II wojnę światową. W roku 1944, podobnie jak wiele innych bezcennych zabytków, sarkofag postanowiono ewakuować — w tym celu rozłożono go na części i przewieziono do kościoła parafialnego w Wierzbnej koło Świdnicy. Tam w 1946 roku został odnaleziony i wkrótce ponownie przewieziony do Wrocławia.
„Którędy po sztukę” to cykl filmów realizowanych w Muzeum Narodowym we Wrocławiu przez TVP Kultura.
