Bir zamanlar, Nasreddin Hoca'nın bir komşusu vardı. Bu komşu, bir gün Hoca'nın kapısını çaldı ve ondan eşeğini ödünç almak istedi. Hoca, eşeğini vermek istemediği için, "Eşek evde yok, başka bir yere götürdüm" diye yalan söyledi. Ama tam o anda, eşek ahırdan anırdı ve Hoca'nın yalanını duyurdu. Komşu, Hoca'ya çok kızdı ve "Eşek evde yok diyorsun, ama eşeğin sesi geliyor, bu nasıl iş böyle?" diye bağırdı. Hoca ise, hiç utanmadan, "Komşu, sen nasıl bir adamsın yahu? Bana mı inanıyorsun, yoksa eşeğe mi?" diye cevap verdi.
Bu fıkra, Hoca'nın komşusuna yalan söylediği, ancak eşeğin sesiyle rezil olduğu bir hikâyedir. Bu hikâyeyi, ünlü komedyen Charlie Chaplin, 2. Dünya Savaşı sırasında Türk halkına anlattı. Chaplin, Amerika'nın Sesi radyo programında Türkiye'yi savaşa katılmaya ikna etmeye çalışan propagandalara karşı çıktı. Türk halkını, insanlığın sesini mi yoksa eşeklerin sesini mi dinleyeceklerini sordu. Chaplin'in bu konuşması, onun Türk kültürüne olan saygısını ve savaşın yarattığı acılara duyduğu üzüntüyü gösterdi. Chaplin, savaşın insanlığa zarar verdiğini ve barışın korunması gerektiğini savunan bir sanatçıydı.
