İnsan olgunlaştıkça gözlemleyen bilinci gelişir. Peki gözlemleyen bilinç ne işe yarar?
Öfkenin olduğu yerde anlama, anlamanın olduğu yerde öfke niçin gelişmez?
Gençliğimdeki ben ile yaşlılığımdaki Doğan karşılıklı otursa ve hayat üzerine konuşup bir sohbete girseler, birbirlerine ne söylerler?
Hayatın doğal akışı içinde hüzün ve mutluluğun kendine özgü yeri var; her bir duygu kendimizi tanımamız için bir kapı aralar.
