Zapewne to kolejny filmik upamiętniający tragedię naszego narodu z 10 kwietnia 2010r.
Opadły już co nieco napięcia dramatu, a jednak wydaje się to wszystko tak niesamowicie niewiarygodne, że aż boli.
to tak, jakby nam ktoś serce wyrywał kawałek po kawałku...
W umyśle pojawia się wciąż ta sama myśl...
jaki jest tego wszystkiego SENS...
38,8 mln ludzi wspaniałego, mądrego, czułego i wrażliwego NARODU...
dokąd zmierza...?
gdzie pędzi jak oniemiałe w swoim niedostrzegalnym szaleństwie ogromna masa lemingów...
Na oślep za rozszalałymi przewodnikami, nie patrząc, że wokół przyczajone hieny, obstawiają stado kierując je wprost na skarpy i przepaść i otchłanie, w których czyha jedynie histeryczny śmiech.
Cieszę się, że piękna muzyka pana Michała Lorenca stanowi pełne godności tło do mojego wiersza.
A filmik dedykuję tym, którzy noszą w sercu bojaźń o dalsze losy POLSKIEGO NARODU
pozbawionego OBECNIE NIESTETY DALEKOSIĘŻNIE myślącego przywództwa.
Niech mój składany HOŁD będzie jak paciorki POLSKIEGO RÓŻAŃCA.
Szczególnie chciałabym zadedykować ten filmik użytkownikowi DOBRYZNAK1,
który może nieświadomie, ale przyczynił się w znacznym stopniu do powstania tego filmu.
Jak to nigdy nie wiadomo na jaki grunt spadnie sypnięte ziarno DOBREGO SŁOWA.
Autor i recytacja wiresza Jacenta.
Muzyka z filmu Różyczka Michała Lorenca
