Պահքի նպատակը ոչ թէ որևէ ուտելիքից հրաժարվելն է, կամ ինչ որ մի բան զոհաբերելը, այլ սեփական անձի նկատմամբ կարգապահություն ձեռք բերել ու վերահսկել այն բաները, որ գտնվում են մեր իշխանության ներքո, սակայն մենք հաճախ թույլատրում ենք, որ այդ բաները վերահսկեն մեզ: Հիմա եկեք այս միտքը պարզեցնենք, որպեսզի լավ հասկանանք պահքի ու ծոմապահության իրական նպատակը: Որպեսզի ճիշտ նպատակի համար պահք պահենք ու հասնենք մեր նպատակին:
Շատ մարդկանց այնպես է թվում, որ եթե այս կամ այն ուտելիքից հրաժարվես, դու արդեն պահք պահող ես: Դրա համար նրանք միշտ հարցնում թէ ինչ պետք է ուտել պահքի ժամանակ ու ինչ չուտել: Շատերն էլ ուրախանում են, երբ իմանում են թէ պահք է սկսվում, որովհետև դա նկատում են որպես դիետայի ու նիհարելու հարմար միջոց: Որոշ մարդիկ էլ մտածում են, թէ պահք պահելով զոհաբերություն են անում ու դա արդարացնում է իրենց Աստուծո առաջ: Սիրելի բարեկամներ, սրանցից ոչ մեկն էլ պահքի նպատակը չէ: Սրանք միջոցներ են պահքի նպատակին հասնելու համար:
Պահքի նպատակը սեփական անձի նկատմամբ վերահսկողություն սահմանելն է: Մեր անձերի ներսում կան բաներ ու բնավորության չար գծեր, որոնց մենք կարող ենք վերահսկել: Բայց երբ դա մենք չենք անում, մենք թողնում ենք, որ այդ չար կրքերը կառավարեն մեր անձերը: Օրինակ, մարդը պիտի չափավոր ուտի: Բայց երբ նա ուտելիքին չի կառավարում, ապա որկրամոլությունն է կառավարում իր կյանքը: Նա սկսում է ուտել ուշ ժամերի, նա սկսում է ուտել առանց չափի ու դառնում որկրամոլության գերին՝ հիվանդանում է ու վնասում իր անձը: Կամ վերցրեք օրինակ ագահությունը: Մարդը պիտի կառավարի այս կրքին: Եթե նա դա չի անում, ապա այդ չար կիրքն է կառավարում մարդուն: Ու մարդը դառնում է ագահ: Կամ վերցրեք նախանձը: Մարդը գիտի որ նախանձելը վատ բան է, վնասում է հենց իրեն: Եթե նա չկառավարի նախանձին, ապա այս չար կիրքը կվերահսկի իր անձին ու կհասցնի հիվանդության: Ու այսպես շարունակ:
Տեսնու՞մ էք, մենք պետք է սովորություն դարձնենք մեր չար կրքերին ոչ ասել: Սա դժվար գործ է: Դրա համար ծոմ ու պահք եք պահում ու աղոթքով խնդրում Տեր Հիսուսի օգնությունը:
Պահք բռնելը ուրախ գործ է: Քանի որ մարդը սովորում է վերահսկել իր անձը, քանի որ մարդը սովորում է ավելի լավ Քրիստոնյա դառնալ: Եթե մենք պահք չպահենք, մենք չենք կարող կառավարել մեր անձերը: Այլ մեր կրքերը կկառավարեն մեզ: Եթե դու պահք չես բռնում, ապա դու թողնում ես, որ քո չար ցանկությունները կառավարեն քեզ ու հեռու պահեն քո Աստծուց, քո կյանքից, քո լույսից:
Պահեցողությանը պետք է շատ լրջորեն մոտենալ: Պահք բռնելու հետ մարդը պետք է նաև իր կանոնավոր աղոթքն անի, բարի գործեր անի, ողորմություն անի, ների իր պարտապաններին ու հոգատար լինի մարդկանց նկատմամբ:
(Բաժանորդագրվեք առաջիկա զրույցների համար: Եկեք միասին տարածենք Ավետարանը: Եթե ցանկանաք օգնել, կարող էք նվիրաբերել այստեղ [ Ссылка ] որպեսզի Աստուծո Խոսքը կարողանանք ավելի շատ մարդկանց հասցնել):
