حمایت اختیاری از دیپ پادکست:
[ Ссылка ]

Instagram: Https://www.instagram.com/deep.podcast
Telegram Channel: Https://www.telegram.me/deeppodcast
ــــــــــــــــــــــــــ
song by:
Kevin MacLeod
[ Ссылка ]
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«فرانسه که در جنگ جهانی دوم توسط آلمان ها اشغال شده بود، بعد از جنگ آزاد میشه و در سمت پیروز جنگ قرار میگیره. کشورهای استعمارگر اروپایی در جریان جنگ بسیار ضعیف شده بودند. از طرف دیگه اونها به هیچ عنوان عملکرد خوبی در جنگ جهانی دوم نداشتند. با اینکه انگلیس و فرانسه ابر قدرت های اصلی بودن ولی اگر آمریکا و شوروی نبودن بدون شک این کشورها نابود میشدن. همین مساله هم باعث شد موجی از ملی گرایی در تمام مستعمره های این کشورهای اروپایی آغاز بشه. همه این کشورهای مستعمره خواهان استقلال از اروپایی ها بودند. چون این مستعمره ها با خودشون گفتن ، وقتی انگلیس و فرانسه از خودشون نمیتونن دفاع کنن، چطور میخوان از ما دفاع کنن؟!
انگلیس و فرانسه اصلا دوست نداشتند استقلال این کشورها رو قبول کنن. انگلیس که قبل از جنگ جهانی دوم بزرگترین امپراتوری جهان رو داشت، میخواست همه تلاشش رو بکنه تا این امپراتوری همچنان حفظ بشه، ولی وقتی هند و پاکستان در سال 1947، استقلالشون رو بدست اوردن کاملا معلوم شد که دیگه قدرت های اروپایی توان نگه داشتن مستعمره هاشون رو ندارند.»
فرانسوی ها نیمی از آفریقا رو در اختیار داشتند اما مهمترین مستعمرشون ویتنام بود. در جریان جنگ جهانی دوم ویتنام به اشغال ژاپنی ها در اومده بود. بعد از جنگ، ویتنامی ها خواهان استقلال بودند ولی فرانسوی ها قصد داشتند دوباره ویتنام رو در اختیار بگیرند. اونها نیروهای نظامیشون رو به ویتنام فرستادند اما در نبرد دین‌بین‌فو شکست تحقیرآمیزی از پارتیزان های ویتنامی خوردند بدین ترتیب بزرگترین مستعمرشون – یعنی ویتنام - رو از دست دادند (1954). تاریخ نگاران این جنگ رو آغاز نابودی امپراتوری فرانسه میدونند.
با از دست دادن ویتنام توجه فرانسوی ها به مستعمره هاشون در آفریقا جلب شد ولی تنها بعد از 8 سال مبارزه در سال 1962، الجزایر هم تونست استقلالش رو از فرانسوی ها به دست بیاره.
«فرانسوی ها فهمیده بودند اونها هم مثل انگلیس دیگه قدرت برتر نیستند. آمریکا و شوروی هم به عنوان ابر قدرت های جدید، کاملا با رویکرد استعماری اروپایی ها مخالف بودند به همین دلیل به جای کمک به قدرت های اروپایی، از استقلال کشورهای مستعمره حمایت کردند.
فرانسوی ها بالاحره قبول کردن که دوران باشکوه امپراتوریشون تموم شده. اما شارل دوگل رییس جمهور فرانسه، تصمیم گرفت یک کارِ دیگه‌ای انجام بده. شارل دوگول میخواست از نظم جدید جهانی استفاده کنه و امپراتوری فرانسه در آفریقا رو حفظ کنه.»

امپریالیسم در گذشته از طریق تانکها بود، اما امروزه از طریق بانکها خواهد بود.
«قبل از اینکه اروپایی ها کشورهای آفریقایی رو به استعمار در بیارن، مبادله های اقتصادی در کشورهای آفریقایی خیلی عجیب و غریب بود معمولا از سواره نظام و صدف دریایی برای مبادله های اقتصادی استفاده میکردن. حتی در قرن هفدهم، صدف دریایی مثل یک ارز مستقل بود و باهاش کالا میخریدن و میفروختن یعنی صدف دریایی مثلِ پولِ نقد بود. ولی همینکه پای فرانسوی ها به قاره آفریقا باز شد، اونها نزدیک به نیمی از آفریقا رو تصاحب کردند. فرانسوی ها به سرعت نیروهای نظامیشون رو در کشورهای آفریقایی مستقر کردند و کنترل تمامی منابع و اقتصاد این کشورها رو بدست گرفتند. از این به بعد کشورهای آفریقایی مجبور بودند به فرانسه مالیات بپردازند و واحد پول فرانسه رو به عنوان واحد پول رسمیشون انتخاب کنند.»
در دهه 1930، بیشتر نفوذ فرانسوی ها در آفریقا، نفوذ اقتصادی بود. اونها کنترل تمام منابع کشورهای آفریقایی رو بدست گرفتند و کارگران آفریقایی رو با دستمزدهای بسیار کم استخدام کردند. در ادامه - همون کالاها رو با قیمت گزافی به آفریقایی ها میفروختند. همین قضیه باعث میشد همیشه مخارج آفریقایی ها از درآمدشون بیشتر باشه و کشورهای آفریقایی همیشه کشورهایی فقیر باقی میموندند.
برای پنهان کردن هر چه بیشتر این سیستم امپریالیستی، فرانسه CFA franc رو به دو واحد پولی مجزا تبدیل کرده. یکی برای کشورهای غربی آفریقا و دیگری برای کشورهای مرکزی آفریقا. فرانسوی ها حتی بانک های مرکزی برای این دو واحد پولی رو هم به آفریقا منتقل کردند تا چندان نفوذ فرانسه واضح نباشه. با این وجود - این اصلاحات، هیچ تغییری در سیاست های گذشته نداره و فقط استعمار نوین فرانسوی ها رو کمی پنهان تر و پیچیده تر میکنه. فرانسه حتی در این بانک های مرکزی حق وتو و سیساتگذاری مستقیم داره.
طبق قانون - این کشورهای آفریقایی باید 50 درصد از ذخیره ارزیشون رو مستقیما در خزانه داری فرانسه نگه داری کنند. علاوه بر اون کشورهای آفریقایی موظف هستند 20 درصد دیگه رو هم در بانکهای فرانسوی سرمایه گذاری کنند. به طور ساده تر ، یعنی این کشورها فقط به 30 درصد از پولهاشون دسترسی دارند و 70 درصد تمام پولهای نقد آفریقا - مستقیما به فرانسه میره. علاوه بر این تمام معاملات بین المللی این کشورهای آفریقایی باید از طریق فرانسه انجام بشه. و جالب اینجاست که فرانسه برای تمام این معاملات هم از آفریقایی ها پول
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع:
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]

свернуть