Zaćma to choroba wzroku, która powoduje zaburzenia widzenia. Taki stan jest spowodowany zmętnieniem soczewki oka, przez co światło nie dopływa do siatkówki. Z czasem choroba sprawia, że obraz staje się niewyraźny, a pacjent ma problemy z codziennym funkcjonowaniem. Istnieją dwa typy tego schorzenia: wrodzona i starcza.
Zaćma starcza
Zaćma starcza powstaje z wiekiem, ponieważ soczewka zaczyna mętnieć. Chory na początku odczuwa niewielkie problemy z widzeniem, ale z czasem jego wzrok pogardza się coraz bardziej. W końcu obraz staje się całkowicie rozmyty, a pacjent nie może normalnie funkcjonować.
Zaćma starcza - leczenie
W początkowej fazie ten rodzaj zaćmy leczony jest za pomocą kropli. Natomiast na zaawansowanym etapie przeprowadzany jest zabieg chirurgiczny - fakoemulsyfikacja. Oko znieczulane jest za pomocą specjalnych kropli, następnie przez nacięcie w rogówce lekarz wyciąga zmętniałą soczewkę i zastępuje ją sztuczną, która sprawuje się jak naturalna. Po zakończonym zabiegu pacjent przez kilka tygodni powinien unikać wysiłku fizycznego, aby nie doszło do wzrostu ciśnienia w gałce ocznej, co mogłoby spowodować uszkodzenie siatkówki.
Zaćma wrodzona
Zaćma wrodzona może powstać u dziecka już w okresie ciąży i może zostać wykryta już po narodzeniu. W późniejszym etapie można zauwazyć pierwsze objawy, do których należą: niepewne chodzenie dziecka, pocieranie oczek i przybliżanie przedmiotów do oczu podczas oglądania. Zaćma wrodzona leczona jest wyłącznie operacyjnie, ponieważ gałka oczna może z czasem zaniknąć u dziecka. Regeneracja organizmu u dziecka przebiega szybciej niż u dorosłych, dlatego dziecko odzyskuje sprawność wzroku już po kilku tygodniach. Warto natomiast dopilnować, aby dziecko unikało płaczu oraz silnego wysiłku fizycznego. Zaćma nie stanowi zagrożenia dla wzroku, jeżeli zostanie wykryta odpowiednio wcześnie i chory podejmie leczenie.
#zaćma #choroby_oczu #zdrowie
