Zapraszam na kolejną opowieść historyczną o bohaterach historii najnowszej Polski.

Tym razem opowieść o człowieku, który wszystko oddał Polsce, postaci naprawdę heroicznej - ostatni komendant Armii Krajowej, generał Leopold Okulicki ps. "Niedźwiadek"

Naszą opowieść rozpoczniemy w 1898 roku w Bratucicach koło Okulic gdzie narodził się mały Leopold, który w 1910 trafi do gimnazjum w Bochni.
Zafascynowany twórczością romantyków 15-letni Poldek wstąpi do Związku Strzeleckiego a w wieku niecałych 16-tu lat ucieknie ze szkoły by wstąpić do Legionów Polskich Józefa Piłsudskiego, i tak zacznie się jego służba ojczyźnie. Służba Polsce, którą zakończy porwanie przez Sowietów, haniebny proces szesnastu w Moskwie w 1945 r. i w jego następstwie śmierć w sowieckim więzieniu 24 grudnia 1946 roku. Zaś nasza opowieść zakończy się opisem przywracania pamięci o gen. "Niedźwiadku", którą rozpoczął w 1984 roku prezydent USA Ronald Reagan odznaczając gen. Okulickiego pośmiertnie Legion of Merit.

Zapraszam na podróż przez burzliwe czasy i losy człowieka naprawdę heroicznego, który miał odwagę mówić prawdę w twarz nawet Józefowi Stalinowi.

Nota biograficzna:
Leopold Okulicki, ps. „Niedźwiadek”, „Biedronka”, „Bronka”, „Jan”, „Jan Mrówka”, „Jan Ogór”, „Kobra”, „Konrad”, „Kula”, „Miller”, „Mrówka”, „Stary Boba”, „Osa”, „Pan Jan”, „Sęp”, „Termit” (ur. 12 listopada 1898 w Bratucicach, zm. 24 grudnia 1946 w radzieckim więzieniu na Butyrkach w Moskwie) – generał brygady Wojska Polskiego, współtwórca SZP-ZWZ-AK, ostatni komendant główny Armii Krajowej, komendant główny NIE, cichociemny. Więziony przez NKWD m.in. w Brygidkach (1941), na Łubiance (1941 i 1945), w Lefortowie (1941 i 1945) oraz na Butyrkach (1945–1946).

W ramach opowieści poruszyliśmy następujące wydarzenia z życia gen. Okulickiego:

Wstęp 0:00
Dzieciństwo i nauka w gimnazjum w Bochni 01:50
Służba w Legionach Polskich i kryzys przysięgowy 03:10
1918 i służba Niepodległej 05:24
Studia w Szkole Wojennej i zawodowy żołnierz 07:10
Wybuch II Wojny i pierwsza konspiracja 10:17
Misja ZWZ we Lwowie i aresztowanie przez NKWD 12:40
Służba w Armii Polskiej na Wschodzie 16:20
Cichociemny i misja do Polski 20:38
Wpływ na decyzję o Powstaniu Warszawskim 24:40
Komendant AK po klęsce Powstania Warszawskiego 30:15
Śmierć syna, Zbigniewa Okulickiego 33:00
Ostatni rozkaz - rozwiązanie AK 35:10
Pułapka NKWD i proces szesnastu w Moskwie 39:00
Śmierć generała i przypomnienie pamięci 44:56

Źródła z których korzystałem:
Norman Davies "Powstanie 44"
Janusz Kurtyka, Jacek Pawłowicz "Generał Leopold Okulicki 1898–1946"
Jan Nowak Jeziorański "Kurier z Warszawy"

Źródła internetowe:
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]

W filmie wykorzystano zapis filmowy - fragmenty z pokazowego procesu moskiewskiego szesnastu przywódców Podziemnego Państwa Polskiego, który odbył się w Moskwie w Domu Związków. Widoczny generał Leopold Okulicki odmówił adwokata bronił się sam. Sam proces był rejestrowany przez sowietów dla celów propagandowych w języku rosyjskim.

21 czerwca 1945r. o 4:30 nad ranem został ogłoszony wyrok Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR. Uznano , że gen. Okulicki jest winien 58/6, 58/8 , 58/9 , 58/11 artykułu KK RSFRR. Winien - szpiegostwa, terroru, dywersji i tworzenia tajnych organizacji przestępczych. Skazany na lat dziesięć pozbawienia wolności .

Sądowi przewodniczył gen. Wasili Ulrych, pełniący funkcję przewodniczącego Kolegium Wojskowego Sądu Najwyższego ZSRR. Widoczni na filmie są także gen. mjr Nikołaj Afanasjew, generalny prokurator wojskowy ZSRR i Roman Rudenko.

Adam Bień, skazany również w procesie szesnastu, wspomina , że udało mu się nawiązać kontakt z więzionym generałem przez ścianę celi nr 62 wystukując Mazurka Dąbrowskiego. 24 grudnia 1946r. o godzinie 11-tej do celi generała , wchodzą oprawcy i krótko coś mówią . Po zamknięciu drzwi natychmiast słychać walenie po ścianie
pięściami . Po chwili ktoś wrócił i generał został wyprowadzony . Więźniowie Łubianki ginęli od strzału w tył głowy. Miejsce pochówku nie znane . Władze sowieckie w 1956 roku podają informacje do Szwedzkiego Czerwonego Krzyża , że zwłoki zostały spalone w krematorium.

#HistoriaPolski #ArmiaKrajowa #GenerałOkulicki

свернуть