Την πόρτα ανοίγω το βράδυ
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ερμηνεία: Γιάννης Κότσιρας
Από την εκπομπή "Στα τραγούδια λέμε ναι", της ΕΡΤ (13-1-2020)
Οι ποιητές, οι αληθινοί ποιητές, ακριβώς επειδή έχουν βαθιά συναίσθηση της ανθρώπινης κατάστασης και της ανθρώπινης τραγωδίας, πολλές φορές αποδεικνύονται προφητικοί. Νά λοιπόν γιατί στίχοι, γραμμένοι το 1978, αλλά στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη, γίνονται σήμερα το κυμάτισμα ενός ανέμου που καθαρίζει τις ψυχές και δίνει κουράγιο στον τιτάνιο αγώνα που έχει πάρει στα χέρια του ο ελληνικός λαός, αναλαμβάνοντας με τον τρόπο του, δηλαδή με τον τρόπο της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, τη διευθέτηση της προσφυγικής (δηλαδή ανθρωπιστικής) κρίσης. Έγραψε λοιπόν (και μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης) το 1978, ο Τάσος Λειβαδίτης: «Την πόρτα ανοίγω το βράδυ, / τη λάμπα κρατώ ψηλά, / να δούνε της γης οι θλιμμένοι, / να 'ρθούνε, να βρουν συντροφιά».
Κώστας Καναβούρης (δημοσιογράφος)
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
