در سال ۲۰۰۱ میلادی، طالبان دو تندیس تاریخی منسوب به بودا را تخریب کردند. این دو تندیس که در بین مردم محلی به اسم های سرخ بد و خنک بد به معنای بت سرخ و بت سفید شناخته می شدند، بزرگ ترین مجسمه های ایستاده بودا در دنیا بودند. اما در کنار روایت های شناخته شده درباره عظمت و بزرگی این دو تندیس، این باور وجود دارد که این دو، بازمانده هایی از باورهای بسیار کهن تر ساکنان بامیان بودند و به میتراپرستانی ربط دارند که پیش از بوداییان در این محدوده حضور داشتند.
به گروه ویژه ما در یوتیوب بپیوندید: [ Ссылка ]
مشترک شوید: [ Ссылка ]
اینستاگرام: [ Ссылка ]
مصاحبه رهبر طالبان: [ Ссылка ]
سری ویدیوی گونههای دچار فراموشی: [ Ссылка ]
مستند ژاپنی درباره بازسازی نقاشی ها در غارهای بامیان: [ Ссылка ]
سری ویدیوی تمدن های زیر زمین: [ Ссылка ]
ویدیوی اکتشافات جوانان افغان در غار عمر - غاری که انتها ندارد: [ Ссылка ]
ویدیوهای شبکه زاویه افغانستان از بوداهای بامیان:
صلصال: [ Ссылка ]
شمامه: [ Ссылка ]
مستند بامیان، سرزمین نور: [ Ссылка ]
0:00 ماهیت واقعی تندیس های بامیان و نشانه هایی از باورهای کهن ایرانی در این سرزمین باستانی
0:52 تخریب تندیس های بامیان؛ آنچه همه می دانند
4:42 پیشینه تاریخی؛ آنچه همه می دانند
7:34 بودای سوم بامیان؛ بودای خوابیده
9:28 کوشانیان؛ بانیان آبادی بامیان
12:03 میترا در بامیان
13:53 بامیان؛ سرزمین کهن ایران
19:11 تندیس های بامیان، بودا نبودند
![](https://i.ytimg.com/vi/k4asHaWRdcA/maxresdefault.jpg)