Eski zamanlarda gökyüzü çok yukarıdaydı.
Kuşlar bir başlardı uçmaya, en tepeye çıkmaları günler haftalar ve hatta aylar sürerdi.
Fakat bir gün, nedendir bilinmez, gökyüzü aşağıya inmeye başladı.

İndi, indi, indi... Dağların tepesine çarptı! Durmadı.
İndi, indi, indi... Gökdelenlerin tepesine çarptı! Durmadı.
İndi, indi, indi... Evlerin çatılarına çarptı.

Kimse, ne yapacağını bilemedi
Ve telaş içinde sağa sola koşturmaya başladı.
Tam o sırada, küçücük, iki kürdan bacaklı, kahverengi kanatlı, ufacık bir kuş:

“Bir şey yapmak lazım,” dedi.

Ve düşündü taşındı, düşündü taşındı, düşündü taşındı. Buldum!

Ve koştu, koştu, koştu. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tırmandı, tırmandı, tırmandı. Uçtu, uçtu, uçtu. Çıktı bir kayanın üzerine, sırt üstü yattı ve başladı gökyüzünü itmeye.

Gökyüzü inmeye başladı
Herkes buna çok şaşırdı
Küçük kuş artık uçamazdı
Gökyüzünü itmeye başladı

Gökyüzü inmeye başladı
Herkes buna çok şaşırdı
Küçük kuş artık uçamazdı
Gökyüzünü itmeye başladı

Küçük kuş, gece gündüz gökyüzünü itekliyordu.
Tam o sırada, küçük kuşun yanından geçen aslan şöyle dedi:

-Hey, küçük kuş! Sen ne yapıyorsun orada? O, koskocaman gökyüzü, sense küçücük bir kuşsun. Sen o gökyüzünü itekleyebileceğini mi sanıyorsun, ha? Ya, git işine ya!

Aslan, bunu herkese anlattı. Bütün hayvanlar güldüler bu duruma.
-Hey! Küçük kuşa bakın. Bu kanatlarla gökyüzünü itecekmiş!

Kuş onlara çok sinirlendi ve şöyle dedi:
-Bana bakın! Gökyüzü bize çok yaklaştı, görmüyor musunuz? Ya bana yardım edin ya da yolunuza devam edin!
Herkes alay etmeye devam etti. Ama küçük kuş bir an olsun pes etmedi.

Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor
Küçük kuş pes etmiyor

Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor
Küçük kuş pes etmiyor

Küçük kuş pes etmedi ve gökyüzünü itmeye devam etti, devam etti, devam etti, devam etti. Ve bir gün artık hiç çaresi kalmayan zürafa, sürünerek kuşun yanına geldi ve o da katıldı küçük kuşa. Ve beraber itmeye başladılar gökyüzünü. Onları gören ve başka çaresi kalmayan diğer hayvanlar da katıldı onlara.

Gergedan, çita, ayı, fil, hatta aslan bile katıldı aralarına. Gökyüzünü hep beraber iteklemeye başladılar. Sonra insanlar, sonra bütün köy, yandaki şehir, bütün ülke, Kuzey Kutbu, Güney Kutbu, Ekvator derken bütün dünya başladı gökyüzünü itmeye.

Bir… iki… üç... Hadi!
Herkes birlik olunca, gökyüzü çıktı bugün olduğu yere.

--
Çizim: Günsu Ozan

--
🥁 Kanala abone olmak için tıklayın: [ Ссылка ]
🥁 Şubadap Çocuk şarkılarıyla ilgili her şey:
[ Ссылка ]

--
Şubadap Çocuk kimdir?
2013 yılından bugüne çocuk şarkıları besteleyen Şubadap Çocuk, şimdiye kadar yayınladığı 6 albümde, toplam 40 yeni çocuk şarkısına yer verdi. Barış, doğa, özgürlük, hayal kurmak, çocuk hakları, akran zorbalığı, emek, toplumsal cinsiyet rolleri, birlik olmak gibi konularda şarkı yapan ekip, şimdiye dek, Türkiye, Almanya, Hollanda ve Kıbrıs'ın çeşitli şehirlerinde 500'ün üzerinde konser verdi.Şarkılarını, tüm dünya çocuklarıyla tanıştırmak için İngilizce, Fransızca, Almanca ve Kürtçe dillerine çevirdi. Ayrıca şarkıların içeriklerini daha bütünlüklü hale getirmek için, hikayelerinden hareketle, çocuk kitapları çıkardı ve çok sayıda video-klip yayınladı.

Ekip hala İzmir’de çocuklarla çalışmalarını sürdürüyor ve Türkiye’nin her yerinde, öncelikli olarak kültür-sanat etkinliklerinin pek uğramadığı yerlerde konserler vermeye devam ediyor.

--
facebook.com/subadapcocuk
Instagram.com/subadapcocuk
subadapcocuk.org

--
Şubadap Çocuk'a destek olmak için:
www.kreosus.com/subadapcocuk

свернуть