Pozostałości po 46 Dywizjonie Rakietowym Obrony Powietrznej JW 2346, w Choczewie dokładna lokalizacja znajdował się koło Lubiatowa w lesie blisko plaży nad morzem .Dywizjon powstał 1971 roku Rozformowanie 28 grudnia 2001 roku kiedy zostały wycofane z uzbrojenia rakiety typu S-75 Wołchow. Obecnie na terenie dywizjonu znajduje się wieża obserwacyjna przeciwpożarowa nadleśnictwa Choczewo oraz ośrodek jednej z fundacji „Mimo Wszystko”Anny Dymnej . Pozostał jedna wieżyczka wartownicza i osłona radaru i jeden bunkier dowodzenia do którego wszystkie wejścia są zamurowane . Inne obiekty wokół bunkra dowodenia zostały rozebrane . Większość jednostek była wybudowana podobnie. W centrum znajdował się schron dowodzenia, a wokół niego były rozlokowane stanowiska dla wyrzutni. W niewielkim oddaleniu, ale jeszcze na terenie kompleksu był budynek koszarowy. Tereny jednostek były oczywiście pilnie strzeżony 24 godziny na dobę .
Uzbrojenie to był zestaw przeciwlotniczy rakiet ziemia – powietrze średniego zasięgu typu S-75 Wołchow. które umożliwiały rażenie celów na średnim i wysokim pułapie (wykrywanie do 150 km) oraz celów nawodnych przy wystrzale rakiety w pozycji horyzontalnej.
Dywizjon wielokrotnie reprezentował brygadę w zawodach o tytuł Mistrzowskiego Dywizjonu Ogniowego. W 1972 roku po raz pierwszy zdobył ten tytuł. Powtórzył w latach 1973-1976. We wrześniu 1986, w finale Zawodów Bojowych na szczeblu WOPK, reprezentacja dywizjonu zajęła drugie miejsce. W latach 1992-1996 dywizjon brał udział w ćwiczeniach na poligonie w Ustce (m.in. pod kryptonimem Karat '94, Karat '95, i Szerszeń '96).

свернуть