#kamranyunis #ramizrövşən #kamranmyunis #poeziyateatrı
#şeirlər #sevgişeirləri #şiirler #poeziya #vasifadıgözəlov
Ramiz Rovşən - Bir az uzun çəkdi ömrüm deyəsən
Bəstəkar - Vasif Adıgözəlov - Şərikli Çörək
Biz az uzun çəkdi ömrüm deyəsən,
deyəsən dostlar da darıxdı bir az...
Məni yedirtməkdən yoruldu dünya,
çörəyi yoruldu, suyu yoruldu.
Məni gəzdirməkdən bezdi yolları,
gözümə baxmaqdan gözü yoruldu.
İstəyənlər istəməkdən yoruldu,
Pisləyənlər psləməkdən yoruldu.-
biz az uzun çəkdi ömrüm deyəsən.
Yollar ayağımın altından qaçır,
Deyirlər düş daha,
bu boyda olmaz,
Şairin iştahı bu boyda olmaz,-
dostlar da birtəhər baxır üzümə.
Nə qədər dostum var,
şəhər dolusu,
Çoxunun ürəyi qəhər dolusu,
Qohumdan, qardaşdan,
özgədən küsüb,
Baxtından, özündən, güzgüdən küsüb
çoxu ağlamağa bəhanə gəzir.
Az qalıb, az qalıb, dözün deyirəm,
dostlar, dözün, gedəcəyim gün çatar.
Nəyə gücüm çatmasa da,
qola qara bağlatmağa,
dostları ağlatmağa
yəqin ki, gücüm çatar...
...Ancaq mənim gücüm çatmır, neyniyim axı,
neyniyim axı mən yazıq,-
gücüm çatmır bu dünyadan getməyə.
Bu dünya Dərbənd qalası,
Nə yolu, nə yolağası,
Qardaşım, atam balası,
gücüm çatmır bu dünyadan getməyə.
Sarmaşıb qol qıçıma
yaşıl yaşıl otları.
Bomboz buludları basır başımdan,
Çayları su alır gözüm yaşından,
iynəynən gor eşə-eşə,
dizimnən yer eşə-eşə
Addatdım ömrümü otuz yaşından,-
gücüm çatmır bu dünyadan getməyə.
Dalımca ağız əyənlər,
Şairlərin ehsanını yeyənlər,
Şair olan
cavan ölər,-deyənlər,
Mənim şair olmağa gücüm çatmır,
Öldür məni, ölməyə gücüm çatmır,
gücüm çatmır bu dünyadan getməyə.
