Rita Hovink - Laat me alleen (1976)
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach, dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor, begrijpt wat ik nu voel
Daar staat z'n laatste glas
Wat sigaretten, z'n laatste boeket
En ik voel z'n hand op m'n schouder
En z'n stem: "alles komt wel weer goed"
Maar dat kan ik niet geloven
Want dit afscheid was heel anders dan voorheen
Dit was definitief, ik ben nu alleen
En hem had ik zo lief
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach, dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor, begrijpt wat ik nu voel
"Ach, 't komt toch wel vaker voor
Straks komt je glimlach weer
Ben je 't weer vergeten"
Dat zegt iedereen in mijn omgeving
Maar ik weet: dat is niet waar
Deze tranen drogen niet
Dit gevoel gaat nooit voorbij
Want verdriet om echte liefde
Is te zwaar om mee te dragen
Want hij houdt niet meer van mij
Laat me alleen, zeur niet tegen mij
Ik mis 'm, de wond is nog te vers
Als ik alleen ben voel ik hem dichtbij
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach, dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor, begrijpt wat ik nu voel
Laat me alleen
