Op 25 november 1975 wordt Suriname, na vier eeuwen een kolonie van Nederland te zijn geweest, onafhankelijk. Ruim twintig jaar eerder, in 1954, kreeg het Zuid-Amerikaanse land al een semi-autonome status binnen Koninkrijksverband, maar in 1975 wordt Suriname officieel een republiek.
Tijdens de ceremonie wordt de Akte van erkenning van de Republiek Suriname getekend door premier Arron, Koningin Juliana, premier Den Uyl en de overige Nederlandse ministers. Na 25 november verhuist een stroom Surinamers naar Nederland omdat ze onzeker zijn over de toekomst.
