Peti krstaški rat (1213. - 1221.) je bio neuspješni pokušaj evropskih katoličkih kršćana za ponovnim preuzimanjem svetog grada Jerusalima i ostatka Svete zemlje koju je osvojila moćna ejubidska država sa centrom u Egiptu.
Papa Inocent III i njegov nasljednik papa Honorije III su organizovali sakupljanje krstaške vojske koju su predvodili kralj Andrija II od Mađarske i vojvoda Leopold VI od Austrije, i pohod na Jerusalem koji je i poslije ovog rata ostao u muslimanskim rukama. Poslije, 1218. godine, krstašima su se pridružile i njemačka vojska pod vodstvom Olivera od Kölna, i mješovite holandske, flamanske i frizijske vojske pod komandom Williama I, grofa Holandije. Kako bi osvojili grad Damiette u Egiptu, oni su sklopili savez s Seldžučkim sultanatom koji su napali Ejubide u Siriji, s ciljem rasterećenja krstaša od ratovanja na dva fronta.
