#Rauf_Parfi #Siyovush #шеър #adabiyot #адабиёт #назм #nurli_nuqtalar #nurlinuqtalar
@abdulkarimbahriddin3800 @JAHONNOMA @user-ww2ty8mk1t @XurshidDavronKutubxonasi @ozodlik-radiosi @eltuz @kelajakka_maktublar @radioxazinasi
“Ey qora yurakli boyqush, senga qolgʻan
Vayronani qutlamak uchun keldim.”-
Abdurauf Fitratning “Abulfayzxon” dramasidan.
1. Ey sen, soʻqir quvvaʼ, ey sen chirkin taxt,
Tugʻdirgan tuxmingning oqini ichding.
Maqtulning, oltunning faryodi bir baxt,
Quturgan nafsingning zanjirin yechding.
Maʼbadlar toblamish oʻziga bashar,
Onlarin ichinda eng shumi shayton,
Oʻliklar ustinda mashvarat, hashar,
Togʻ kelbat oʻgʻlonlar mayiti maydon,
Irfonning qoʻllarin, qanotin kesding,
Yovuz saodat sen, yonlishqon koʻlka.
Ostingda yotqonni bagʻringda ezding,
Tepangga minganni irgʻitding koʻkka.
Borliqni yondirding, vabo taratding,
Yaratganni pisqib oʻzing yaratding.
2. Tiriklik sinchini, avom tinchini,
Sindirding- koʻksimning siniqlarini.
Erlarning sirtini, ayol ichini
Bulgʻotding- suvlarning tiniqlarini.
Qalamdan oʻch olding, Soʻzini oʻyding,
Sening qoʻlingdami oyning ajali?!
Otaning tiygʻi-la oʻgʻilni soʻyding,
Sanchildi otaga oʻgʻil xanjari.
Ertoʻngadan tortib to Rahim toʻnka,
Xarom xoin, varam sotqin tugʻilmish.
Insonning xayoli, hiddati toʻngan.
Osmon nafas olmas, inson boʻgʻilmish,
Oʻzing tobindirib, oʻzing soʻyasan.
Haqiqat etiga qachon toʻyasan?!
3. Nechun yurakda tosh, koʻzlarda huzun,
Nechun?! Xoʻrlangan insonlar faryodi?
Nechun? Nechun, yolgʻonning umri uzun.
Nechun? Tirilmasmi oʻtkanlar yodi?
Nechun iymonini sotib yashaydir.
Nechun qulligidan bexabar har qul,
Nechun zulm yashar, zulm oshaydir?!
Haqsiz olomonning tirikligi shul.
Insonni tahqirlash yoʻllari koʻpdir,
Boshinda palahmon, jigarida oʻq.
Yutgani ogʻudir, topgani choʻpdir.
Nahot iymon oʻchgan toptalgan huquq,
Nahot, bu millatning qahramoni yoʻq,
Nahot, bu millatning shoiri yoʻqdir?!
4. Oftob nurin yutar zulmat ahkomi,
Shoqoldek uvlaysan, itdek hurasan,
Ey boyqush qafasi, ajdaho komi,
Dunyoni dunyoga tokay urasan.
Insonlik fitrati uygʻonguncha tur,
Ich haqning qonini yuho jomida.
Chorasiz Haqiqat, ul ilohiy nur,
Abad qolib ketmas vahshat domida.
Qachon uygʻonadir xaloskor daho?
Bir jahon quyoshga chulgʻanib kelur!..
Jahon ganjigʻa shoh erur ajdaho,
Ki oʻtlar sochar qahr hangomida,
Uning komi birla tirilmak erur,
Maosh aylamak ajdaho komida.
(Soʻnggi toʻrt satr Alisher Navoiy qitʼalaridan.)
“Эй қора юракли бойқуш, сенга қолған
Вайронани қутламак учун келдим.”-
Абдурауф Фитратнинг “Абулфайзхон” драмасидан.
1. Эй сен, сўқир қувваъ, эй сен чиркин тахт,
Туғдирган тухмингнинг оқини ичдинг.
Мақтулнинг, олтуннинг фарёди бир бахт,
Қутурган нафсингнинг занжирин ечдинг.
Маъбадлар тобламиш ўзига башар,
Онларин ичинда энг шуми шайтон,
Ўликлар устинда машварат, ҳашар,
Тоғ келбат ўғлонлар майити майдон,
Ирфоннинг қўлларин, қанотин кесдинг,
Ёвуз саодат сен, ёнлишқон кўлка.
Остингда ётқонни бағрингда эздинг,
Тепангга минганни ирғитдинг кўкка.
Борлиқни ёндирдинг, вабо таратдинг,
Яратганни писқиб ўзинг яратдинг.
2. Тириклик синчини, авом тинчини,
Синдирдинг- кўксимнинг синиқларини.
Эрларнинг сиртини, аёл ичини
Булғотдинг- сувларнинг тиниқларини.
Қаламдан ўч олдинг, Сўзини ўйдинг,
Сенинг қўлингдами ойнинг ажали?!
Отанинг тийғи-ла ўғилни сўйдинг,
Санчилди отага ўғил ханжари.
Эртўнгадан тортиб то Раҳим тўнка,
Харом хоин, варам сотқин туғилмиш.
Инсоннинг хаёли, ҳиддати тўнган.
Осмон нафас олмас, инсон бўғилмиш,
Ўзинг тобиндириб, ўзинг сўясан.
Ҳақиқат этига қачон тўясан?!
3. Нечун юракда тош, кўзларда ҳузун,
Нечун?! Хўрланган инсонлар фарёди?
Нечун? Нечун, ёлғоннинг умри узун.
Нечун? Тирилмасми ўтканлар ёди?
Нечун иймонини сотиб яшайдир.
Нечун қуллигидан бехабар ҳар қул,
Нечун зулм яшар, зулм ошайдир?!
Ҳақсиз оломоннинг тириклиги шул.
Инсонни таҳқирлаш йўллари кўпдир,
Бошинда палаҳмон, жигарида ўқ.
Ютгани оғудир, топгани чўпдир.
Наҳот иймон ўчган топталган ҳуқуқ,
Наҳот, бу миллатнинг қаҳрамони йўқ,
Наҳот, бу миллатнинг шоири йўқдир?!
4. Офтоб нурин ютар зулмат аҳкоми,
Шоқолдек увлайсан, итдек ҳурасан,
Эй бойқуш қафаси, аждаҳо коми,
Дунёни дунёга токай урасан.
Инсонлик фитрати уйғонгунча тур,
Ич ҳақнинг қонини юҳо жомида.
Чорасиз Ҳақиқат, ул илоҳий нур,
Абад қолиб кетмас ваҳшат домида.
Қачон уйғонадир халоскор даҳо?
Бир жаҳон қуёшга чулғаниб келур!..
Жаҳон ганжиға шоҳ эрур аждаҳо,
Ки ўтлар сочар қаҳр ҳангомида,
Унинг коми бирла тирилмак эрур,
Маош айламак аждаҳо комида.
(Сўнгги тўрт сатр Алишер Навоий қитъаларидан.)
