Γιώργος Κονιτόπουλος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933. Γιος του φημισμένου βιολιτζή, απ' τον Κινίδαρο της Νάξου, του Μιχάλη Κονιτόπουλου (μωρού) και της Μαρίας Φυρογένη απ' την Κεραμωτή.
Σε ηλικία 6-7 χρονών πήρε τα πρώτα του μαθήματα στο βιολί από τον πατέρα του. Ο πόλεμος του '40 και η κατοχή βρήκε την οικογένεια του Μιχάλη Κονιτόπουλου στον Κινίδαρο.
Το επαγγελματικό του ξεκίνημα έγινε ενώ ήτανε μαθητής γυμνασίου, με τον φόβο του πατέρα του, αλλά κυρίως το φόβο του αυταρχικού σχολείου της εποχής εκείνης. Κάτω λοιπόν στου Μαρμαρά, σε Κουλουριώτες ψαράδες, πού 'χαν αραγμένες τις ανεμότρατές τους, λόγω της χειμωνιάτικης κακοκαιρίας, έπαιξε για πρώτη φορά «δημόσια» βιολί (με λαουτιέρη τον Πέπο) και κέρδισε τα πρώτα χειροκροτήματα, τις πρώτες καρδιές και τα πρώτα του χρήματα.
Ήτανε μόλις 16 χρονών.
Το 1958, βρίσκει στην Αθήνα, την Ειρήνη την αδελφή του, τραγουδίστρια στο Σίμωνα Καρρά. Στη συνέχεια, ο Γιώργος (βιολί), ο θείος του Μήτσος Φυρογένης (λαούτο) και η Ειρήνη (τραγούδι), δίνουν με επιτυχία εξετάσεις, σαν κομπανία, στο Ε. Ι. Ρ. σε επιτροπή, με πρόεδρο τον Σίμωνα Καρρά. Η επιτυχία τους αυτή στην Ελληνική Ραδιοφωνία, ήτανε η αρχή μιας ταύτισης• Γιώργος και Ειρήνη Κονιτοπούλου και Κυκλαδίτικο τραγούδι.
Το 1960 κυκλοφορεί δύο μικρούς δίσκους 45 στροφών με δύο παραδοσιακά τραγούδια και δύο δημιουργίες δικές του.
Το 1963 παντρεύεται τη χωριανή του Κατερίνα Κουνάδη. Αποκτά δυο παιδιά, το Μιχάλη και τη Νάσια.
Γράφει, συνθέτει, εκτελεί στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η υπόλοιπη Ελλάδα εκτός Κυκλάδων, σιγά-σιγά συνδέει το νησιώτικο τραγούδι με τ' όνομά του.
Ο Γιώργος Κονιτόπουλος γράφει ιστορία στο λαϊκό μας πολιτισμό.
Ποιο είναι το παραδοσιακό τραγούδι της Νάξου και ποιο του Γ. Κονιτόπουλου. Η κληρονομιά που μας άφησε είναι πεντακόσια και πλέον τραγούδια (70 περίπου παραδοσιακά) και τα υπόλοιπα συνθέσεις, δημιουργίες δικές του.
Στις 18 Ιουνίου 1991, ο Γιώργος το μωρουδάκι, έφυγε για να συνεχίσει το τραγούδι του μαζί με το βιολί του, σε άλλους κόσμους. Σε μας άφησε το έργο του το αθάνατο, και στους νεότερους Κονιτοπουλαίους βαριά κληρονομιά.

Πηγή: [ Ссылка ]

свернуть