Σατυρικό τραγούδι του Παναγιώτη Τούντα. Ηχογραφήθηκε το 1936. Ερμηνεύει ο Κώστας Ρούκουνας. Την ίδια χρονιά είχε ηχογραφηθεί με το Στελλάκη Περπινιάδη (η πρώτη εκτέλεση, το έχω αναρτήσει) και στις ΗΠΑ με τον Τέτο Δημητριάδη (θα το αναρτήσω). Υπήρξε παραλλαγή του τραγουδιού Η ΒΑΡΒΑΡΑ η οποία απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία της δικτατορίας του Μεταξά και οι δίσκοι καταστρέφονταν. Ο Τούντας και ο Στελλάκης Περπινιάδης που το ερμηνεύει οδηγήθηκαν σε ποινική δίκη από την οποία αθωώθηκαν, ο Τούντας όμως πλήρωσε χρηματικό πρόστιμο. Την ίδια τύχη είχε και Η ΜΑΡΙΚΑ Η ΔΑΣΚΑΛΑ και μόνο όταν κυκλοφόρησε σε τρίτη παραλλαγή με τίτλο ΜΑΝΩΛΙΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ γλίτωσε τις διώξεις. Το μουσικό θέμα του τραγουδιού προέρχεται από τον παραδοσιακό σκοπό της Λέσβου Η ΘΕΙΑ ΜΟΥ Η ΑΜΕΡΣΟΥΔΑ. Δίσκος ODEON GA 1972. Πληροφορίες για την ηχογράφηση και στη σελίδα rebetiko.sealabs.net
I MARIKA I DASKALA, KOSTAS ROUKOUNAS, PANAGIOTIS TOUNTAS,
Η Μαρίκα η δασκάλα
πο’ ’χει σπίτια δυο μεγάλα
το πρωί στις έξι βγαίνει
και στην αγορά πηγαίνει
το καλάθι της κρατάει
και με όρεξη κοιτάει
νά βρει τρυφερό μοσχάρι
ή κανένα φρέσκο ψάρι
ένα νιος λεβέντης πρώτης
ο ψαράς ο Παναγιώτης
τη δασκάλα την γνωρίζει
και τήνε καλημερίζει
έχω δυο λαβράκια φίνα
που ’ρθαν τώρα απ’ τη Ραφήνα
πάρε το ’να να το βράσεις
μια ψαρόσουπα να φτιάξεις
το λαβράκι δεν μου κάνει
θέλω ψάρι για τηγάνι
κι αν δεν εύρω παλαμίδα
παίρνω γόπα ή μαρίδα
κι αν δεν εύρω τέτοια ψάρια
παίρνω μια οκά παντζάρια
βάζω και λιγάκι λάδι
και μασάω και το βράδυ
έτσι κάθε μέρα βγαίνει
κι όμως τίποτα δεν παίρνει
η τσιγκούνα η δασκάλα
πο’ ’χει σπίτια δυο μεγάλα
κάθε τρυφερό τσ’ αρέσει
μα φοβάται να ξοδέψει
κι έτσι απ’ την τσιγκουνιά της
μένει άδεια η κοιλιά της
-Χα, χα, χα! Γεια σου Ρούκουνα!
