İnsanlığını kaybediyor, orta doğu,
Susan bu vahşi zulme ortak olur.
Şerefiyle ölmemek korkmak olur,
Onuruyla ölür ana, korkma doğur!

Doğur, anlasın bu zalim ordusu;
Ölüm, yalnızca onların korkusu!
Bizde kadere iman sorgusuz,
Anlasın; mümin yolun yolcusu!

Damarda durmaz kan, varsa akacağı.
Gerekirse taş atan taklar yapacağız,
Kudüs olacak bir gün pencerende manzaran,
Biz yüzünü, sen Kudüs’ü göreceksin Hanzala!

Şerefli duruşun, bu zulmü önleyecek,
Acep dünya bunu nasıl görmeyecek?
Artık tek bir umut dahi ölmeyecek,
Çocuklar yaşama sırtını dönmeyecek.

Sırtını dönmeni bekliyor zalimler,
Çünkü kuvvetin besbelli halinden.
Korkar yüzüne bakmaya HAİNLER,
Yetersin dünyaya bu halinle!



Dünyanın el uzatmaya yok mecali,
Çünkü onlarda bu pis kumpasa dahil.
İnsanı değil, insanlığı vuruyor zalim;
İSRAİL içimdeki ÇOCUĞU öldürmese bari.

Şimdilik gökyüzünde yıldızlar sönük,
Öyle ışıldayacak ki şaşırtacak körü;
Ölüm, sizi bulacak dönüp..
ALLAH’I göremiyorsanız, O’na olan sevgimizi görün.

İman, fakir dünyamda, göğsümdeki gömü.
Şimdilik, güzel günler görene kadar körüm.
Ey zalim, ölene kadar sömür..
Ey mazlum, HÜR yaşa; ölene kadar ömür.

Biz gelene kadar zalimlere direnin,
Sırtınızdan çıkan hançer gönlümüzde bilenir.
Müslümanlar; zafer istemeyin, DİLENİN!
Kılıç kuşananın ALİMALLAH; söz bilenin.

Göz yaşı kimyasal zulmün, tükürdüğü asit;
Tek silahı canı olana kurşun atmak basit.
Orada kahvaltıda mermi yemek nasip,
Orta doğuda bebek öldüren bir demokrasi..

Cinayet ve kanla yazılmış bir sözlük,
Bu sözlükte cinayet bir özgürlük.
Biz hepsine iki cihanda da şahidiz;
Yürek hissetti, kulak duydu, göz gördü.

Dünyanın suskunluğu, çıkar denen illetten.
Para elin kiridir; Kirlenmiş milletler.
İçlerinde insan ölmüş zilletten;
İTİN, KÖPEĞİN SÖMÜRDÜĞÜ BİR LEŞMİŞ MİLLETLER..

свернуть