Τίτλος: Πέρσαι
Είδος: Αρχαίο δράμα | Τραγωδία
Έτος: - 472
Συγγραφέας: Αισχύλος
Μετάφραση: Πάνος Μουλλάς
Σκηνοθεσία : Κάρολος Κούν
Koστουμια Σκηνικα : Γιάννης Τσαρούχης
Μουσική : Γιάννης Χρήστου
Είναι η δεύτερη φορά που η Ρένη Πιττακή ερμηνεύει την Ατοσσα στους «Πέρσες» του Αισχύλου και η τρίτη που συμμετέχει στην παράσταση του Θεάτρου Τέχνης καθώς το 1966 ήταν μία από τις ακόλουθες της Βασίλισσας, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν. Το 1988 έγινε η πρώτη αναβίωση από τον Μίμη Κουγιουμτζή και τον Γιώργο Λαζάνη και εφέτος ακολουθεί η επόμενη. Η ηθοποιός ντύνεται και πάλι το κοστούμι της Βασίλισσας, αυτή τη φορά για να αναζητήσει νέες πτυχές του ρόλου. Πριν από την πρεμιέρα της προσεχούς Παρασκευής στην Επίδαυρο, μιλάει στο «Βήμα» για την Ατοσσα, για την ιδέα της αναβίωσης των παραστάσεων του δασκάλου της Καρόλου Κουν και για τις θεατρικές αναμνήσεις της από τους «Πέρσες».
Κυρία Πιττακή, πώς σας φαίνεται η ιδέα της αναβίωσης των παραστάσεων του Καρόλου Κουν; Με τους «Πέρσες» η αρχή έγινε το 1988. Σε τι διαφέρει η εφετινή παράσταση;
«Αρχικά θα έλεγα ότι μια παράσταση, όσο και να 'ναι τέλεια, είναι ένα ζωντανό παιδί, γι' αυτό και γερνάει καθώς τα χρόνια περνούν. Οι "Ορνιθες" μου απέδειξαν το αντίθετο, ιδίως με την τελευταία επανάληψη. Το καινούργιο θεατρικό κοινό είναι κρίμα να γνωρίζει τον Κουν μόνο ως όνομα και όχι το έργο του, τουλάχιστον κάποιες κορυφαίες στιγμές του, αλλά και οι παλιοί, οι οποίοι γυρίζουμε και απολαμβάνουμε ένα ποίημα του Σεφέρη, μια μελωδία του Χατζιδάκι, το χρειαζόμαστε σαν διάλειμμα στις σύγχρονες αναζητήσεις, σαν ανάσα που μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε. Τώρα είναι η ώρα των "Περσών" να δοκιμαστούν ξανά. Οταν κάτι είναι παλιό, η ζωή το ξεπερνά και το αφήνει να πεθάνει. Αλλιώς το κάνει ζωντανή παράδοση και όχι μουσειακό έκθεμα. Ετσι μπαίνοντας σε έναν καινούργιο αιώνα διαλέγουμε να πάρουμε μέσα στη βαλίτσα μας κάποιες από τις παραστάσεις που μας σημάδεψαν».
[ Ссылка ]
