Fyrsti: Kjartan Darri Kristjánsson
Annar: Baltasar Breki
Þriðji: Ólafur Ásgeirsson
Höfundur og leikstjóri: Guðmundur Felixson
Aðstoðarleikstjóri: Hekla Elísabet Aðalsteinsdóttir
Hljóðmynd: Áskell Harðarson
Leikmynd: Rúnar Örn Marinósson
Ljósmyndir: Auður B. Snorradóttir
Allt annað: Egill Ingibergsson
Fyrir milljörðum ára var ekkert til. Ekkert. Svo allt í einu varð jörðin til fyrir einskæra tilviljun og á einhvern ótrúlegan hátt varð til vatn og andrúmsloft á jörðinni. Og svo varð til líf í vatninu fyrir einhverja fáránlega tilviljun. Ég veit ekki hvernig, en það gerðist. Bara uppúr þurru. Lífverur byrjuðu að myndast í sjónum og svo smám saman gengu þær upp á land og risaeðlurnar urðu til og svo dóu þær út og milljónum árum seinna urðum við til, mannkynið. Og við þróuðumst áfram og byrjuðum að byggja okkur hús og svo bíla og svo tölvur og svo lófatölvur og gervilimi og geimskip. Og fyrir einskæra tilviljun voru mamma mín og pabbi saman í einhverju partýi og stunduðu kynlíf og ein af milljónum sáðfruma úr pabba mínum sameinaðist einu af hundruðum eggja í leginu á mömmu og úr varð ég. Getið þið ímyndað ykkur hvað líkurnar á því að ég yrði að mér eru litlar? Og það sama gerðist með ykkur, líf okkar allra er svo fáránlega stór tilviljun og það að við séum samankomnir hérna eru svo stjarnfræðilega ólíklegar aðstæður að þið getið ekki einusinni ímyndað ykkur það. Og þegar maður pælir í hlutunum í stærra samhengi og sér að allt, allt, allt í heiminum er bara ein fáránlega stór tilviljun, þá skilur maður hvað það er tilgangslaust að væla yfir því að maðurinn sem stendur við hliðina á þér í lyftunni geti ekki haft hljóð.
Ещё видео!