Volgelui van de vier luidklokken van de Sint-Salvatorskathedraal te Brugge op zondagvoormiddag.

De klokken hebben ongeveer 20 minuten geluid. Uit de opname werden 9 minuten verwijderd. Vanaf 09:30 luiden de klokken uit.

Een zeer waardevol gelui bestaande uit twee bourdons van Causard die de opeisingen tijdens de Tweede Wereldoorlog overleefd hebben, een zeldzame klok van Petitfourt in België en één van de laatste klokken van Marcel Michiels Jr.

Tonen: a1, cis1, B0, A0

Salvator, A0
Gewicht: 4.497 kg
Diameter: 1,921 meter
Gegoten in 1904 door Causard-Slégers te Tellin

Eligius, B0
Gewicht: 3.288 kg
Diameter: 1,711 meter
Gegoten in 1869 door Adrien Causard te Tellin

Maria, cis1
Gewicht: 1.970 kg
Diameter: 1,461 meter
Gegoten in 1847 door de Franse gieter Petitfour uit Arbot (Haute-Marne)

Johannes, a1
Gewicht: 450-500 kg?
Diameter: 0,901 meter
Gegoten in 1961 door Marcel Michiels Jr, te Doornik

Op 19 juli 1839 brak er brand waarbij de toren en de daken van de kathedraal vernield werden. Ook de vijf klokken gingen verloren: Elooi uit 1719 (11.539 pond), Salvator uit 1669 (9.310 pond), Maria uit 1661 (6.700 pond), Johannes uit 1669 (3.660 pond) en een kleine klok van 700 pond, ook uit 1669.

Op 29 oktober 1847 goten Petitfourt & Chicot op het oude Sint-Salvatorskerkhof drie nieuwe klokken van 1.970 kg, 2.737 kg en 3.802 kg. Op 22 november 1847 werd er nog een kleine klok van ongeveer 400 kg gegoten. Deze vier klokken werden op 23 november 1847 gewijd. De Mariaklok is de enige luidklok van het oorspronkelijke gelui uit 1847.

In 1854 barstte de Eligiusklok een eerste keer waarna ze hergoten werd door Petitfourt. Op 12 juni 1869 barstte de Eligius opnieuw waarna ze hergoten werd door Adrien Causard uit Tellin. In juni 1895 barstte de Salvator. De klok werd eerst gelast maar toen ze opnieuw scheurde werd ze uiteindelijk in 1904 hergoten door Causard-Slégers. De Johannesklok tenslotte werd opgeëist in WO II en werd pas in 1961 vervangen door een klok van Marcel Michiels.

_________________________

Plénum de la cathédrale Saint-Sauveur de Bruges.
Notes: la3, do#3, Si2, La2.

Le 19 juillet 1839, un incendie ravage les toits et la tour de la cathédrale. Aussi les cinq cloches sont détruites: 'Elooi' de 1719 (11.539 livres), 'Salvator' de 1669 (9.310 livres), 'Maria' de 1661 (6.700 livres), 'Johannes' de 1669 (3.660 livres) et une petite cloche de 700 livres, aussi coulée en 1669.

Le 29 octobre 1847, Paul-François Petitfourt coule trois nouvelles cloches avec des poids de 1.970 kg, 2.737 kg et 3.802 kg sur l'ancien cimetière à côté de la cathédrale. Le 22 novembre, une quatrième cloche de 400 kg est coulée par le même fondeur. La cloche 'Maria' est la seule cloche de cette sonnerie qui est encore présente en clocher. En 1854, le petit bourdon 'Eligius' se fêle et est refondu par Petitfour. Le 12 juin 1869, cette cloche se fêle de nouveau. Maintenant, c'est Adrien Causard qui est responsable pour sa refonte. Le bourdon 'Salvator' se fêle en 1895 et est refondu en 1904 par Causard-Slégers de Tellin. La cloche 'Johannes', enlevée en 1944, a été remplacée en 1961 par une nouvelle cloche de Marcel Michiels Jr.

свернуть