Բազմել ես լեռներին, ունես հազար շեն,
Արծիվներին բույն ես, չքնաղ Գետաշեն,
Բարբարոս ցեղերին անդադար սանձող,
Դու քաջերի օրրան իմ քաջ Գետաշեն։
Բարբարոս ցեղերին անդադար սանձող,
Դու քաջերի օրրան իմ քաջ Գետաշեն։
Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված,
Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված,
Կողքիդ հայկական շեներն են լքված,
Դու կաս ու կմնաս հավերժ Գետաշեն։
Ջահել տղերք դու քիչ ունես Գետաշեն,
Բայց ծերերդ էլ ոչ մի բանով պակաս չեն,
Ամեն մի կին մի ֆիդայի տնաշեն,
Քեզ հաղթել չի լինի իմ քաջ Գետաշեն։
Ամեն մի կին մի ֆիդայի տնաշեն,
Քեզ հաղթել չի լինի իմ քաջ Գետաշեն:
Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված,
Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված,
Կողքիդ հայկական շեներն են լքված,
Դու կաս ու կմնաս հավերժ Գետաշեն։
Դու պիտի դիմանաս ու կանգուն մնաս,
Հակառակ թշնամուդ պիտի շենանաս,
Մայր Հայաստանին պիտի միանաս,
Արցախի դարբասն ես ամրոց Գետաշեն։
Մայր Հայաստանին պիտի միանաս,
Արցախի դարբասն ես ամրոց Գետաշեն։
Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված,
Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված,
Կողքիդ հայկական շեներն են լքված,
Դու կաս ու կմնաս հավերժ Գետաշեն։
Չորս կողմդ անդունդ է, ճամփեքդ փակված,
Երկնքում սև ու մութ ամպեր կուտակված,
Կողքիդ հայկական շեներն են լքված,
Դու կաս ու կմնաս հավերժ Գետաշեն։
Դու կաս ու կմնաս հավերժ Գետաշեն։
