مهم نیست در تلویزیون باشد یا رسانه خودش را داشته باشد، در دانشگاه شریف درس بدهد یا ندهد، در هر حالتی، نام #عادل_فردوسی_پور هرگز از میان صحبتها حذف نخواهد شد.
✍🏻
اگر بگوییم او یک المان فرهنگی در ناخودآگاه جمعی جامعهی ایران بعد از انقلاب است، اغراق کردهایم؟نه!
گفتن این گزاره درباره مردی که به رغم تلاشهای فراوان برای حذف کردنش، بدون اینکه تلاش خاصی بکند، هیچوقت حذف نشد، منطقی به نظر میرسد؛ نه؟
این روزها اما این برنامه «فوتبال ۳۶۰» است که نام عادل فردوسیپور را بر سر زبانها انداخته.
ویژه برنامه اختصاصی سایت فوتبال ۳۶۰، رسانه مستقل فردوسیپور که در سالهای بعد از تعطیلی «نود»، آنرا به راه انداخت و حالا بدل به یکی از بهترین رسانههای تخصصی حوزه فوتبال شده است.
اما ویژه برنامهای که خود عادل همراه با محمد بحرانی آن را اجرا میکند، قضیهاش فرق میکند.
این وجه برتری عادل است که نخواسته « نود» را تکرار کند و یک سبک جدید از یک تاکشوی فوتبالی سینمایی را طراحی و اجرا کرده.
بسیاری در انتقاد به این برنامه، ایرادش را دور شدن از برنامهی تخصصی «نود» دانستهاند، اما حقیقت ماجرا اینجاست که «عادل خان» کارش را برای فوتبال ایران کرده است، دیناش را ادا کرده...
این اواخر هم با افشای فسادهای عجیب و غریب در داوری، ردش را از جایی بیرون از حلقهی مرکزی، به جا گذاشت؛ این تیر آخر ترکشش بود.
در #فوتبال_۳۶۰ اما با روی دیگری از عادل فردوسیپور طرف هستیم. او حالا داستانهای منحصربهفردش را در لوای گفت و گو و معاشرتهایی صمیمانه و دوستانه، تعریف میکند.
این همان عادلی است که با بچههای معترض دانشگاه شریف، پای سفره مینشیند. همان عادلی که هیچوقت سکوت نکرد، هیچ وقت عقب نکشید و هیچ وقت حذف هم نشد، همان عادلی که همیشه میشناختیم...
Ещё видео!