Niedziela dla chrześcijan zastępuje szabat z jego przepisem obrzędowym. (KKK 2175)
Dla niektórych taka zmiana jest niezrozumiała, bo wydaje się sprzeczna z biblijnym opisem stworzenia, gdzie jest wyraźnie napisane, że szabat to siódmy dzień tygodnia, czyli sobota:
Jeżeli ktoś kończy czytanie Biblii na pierwszej księdze może dogmatycznie stwierdzić, że szabat musi być obchodzony w sobotę. Rzecz w tym, że objawienie biblijne nie kończy się na pierwszej księdze. Nasza interpretacja powinna uwzględniać wszystkie księgi oraz wszystkie znaczenia szabatu. W drugiej księdze mojżeszowej (w Księdze Wyjścia), szabat jest już przestawiony w bogatszej symbolice:
Wrócimy do tego fragmentu, ale już teraz warto zauważyć, że w tym ustępie dzień szabatu jest wzbogacony o kolejny aspekt symboliczny. Mianowicie wśród tych, których obowiązuje odpoczynek szabatowy wspomina się ogólnie o zwierzętach domowych oraz o wszystkich mieszkańcach Ziemi Obiecanej. Odpoczynek szabatowy jest więc przeznaczony dla wszystkich: dla bogatych i biednych, panów i sług, ludzi i zwierząt… Takie obchodzenie szabatu przywraca harmonię, jaka istniała w pierwotnym momencie stworzenia, kiedy wszystkie żywe istoty pozostawały w pokoju ze sobą. W ten sposób instytucja szabatu antycypuje Nową Ziemię, gdzie przywrócona będzie pierwotna harmonia stworzenia (por. Fretheim, Exodus Interpretation, 297).
Widzimy więc, że szabat nie jest tylko wspomnieniem stworzenia świata materialnego, posiada w sobie wymiar obietnicy Nowego Stworzenia, Nowej Ziemi. Z kolei piąta księga mojżeszowa (Księga Powtórzonego Prawa) przedstawia szabat w jeszcze innym świetle:
W księdze Powtórzonego Prawa pojawia się zupełnie nowa symbolika. Szabat przestaje być pamiątką dnia stworzenia świata materialnego, staje się pamiątką wyzwolenia Ludu Bożego! Instytucja szabatu została wzbogacona o kolejny element, o upamiętnienie dzieła zbawienia z niewoli egipskiej. Logicznym przedłużeniem tej logiki jest późniejsze uwzględnienie w instytucji szabatu pamięci o wyzwoleniu z niewoli grzechu dzięki ofierze Mesjasza.
Podsumowując, instytucja szabatu jest związana:
1. ze stworzeniem świata materialnego (Rdz 1)
2. z odpoczynkiem (Rdz 1, Wj 20, Pwt 5)
3. ze stworzeniem ludzi wolnych (Pwt 5)
4. z obietnicą Nowego Stworzenia (Wj 20)
W Piśmie Świętym wszystkie te tematy są spięte ze sobą w osobie Mesjasza:
1. Świat materialny został stworzony mocą Słowa Bożego.
Jezus Chrystus-Mesjasz wskazał na siebie jako na Słowo Boże (por. J 5, 19-47), stąd samo stworzenie świata materialnego posiada wymiar mesjański.
2. Aby odpoczywać, nie wystarcza tylko przestać pracować. Nasz prawdziwy odpoczynek znajdziemy tylko w Mesjaszu. Wynika to z następującego prorocta mesjańskiego mówiącego o potomku króla Dawida:
3. Aspekt wyzwolenia i zbawienia jest najbardziej kojarzony z osobą Mesjasza. Mesjasz miał przynieść wolność Ludowi Bożemu. U Izajasza znajdujemy słowa, które Jezus bezpośrednio odnosił do Siebie:
4. Wreszcie Nowe Stworzenie stanie się ostateczną rzeczywistością w chwili nadejścia Nowego Nieba i Nowej Ziemi, które zostały opisane najpierw u Izajasza (Iz 65, 17) a później w Księdze Apokalipsy:
Podsumowując, instytucja szabatu jest ściśle powiązana z osobą Mesjasza:
1. świat materialny został stworzony przez Jezusa, który jest Słowem Bożym (por. J 5, 19-47)
2. Nasz odpoczynek znajdujemy tylko w Mesjaszu (1 Krn 22,9-10; Mt 11, 28-30)
3. Mesjasz wyzwala nas z niewoli (Iz 61, 1-3)
4. Nowe Stworzenie będzie dziełem Mesjasza (Ap 21, 1-7)
Jednym słowem: szabat jest dniem mesjańskim, wskazującym nie tylko na siódmym dniu stworzenia, ale na ósmym dniu symbolizującym Nowe Stworzenie w Mesjaszu. Wszystkie te rozważania zostały zebrane przez autora listu do Hebrajczyków, który otwarcie głosił, że Jezus Chrystus jest naszym odpoczynkiem, a więc naszym szabatem.
Skoro szabat jest dniem odpoczynku, a Jezus-Chrystus (Mesjasz) jest naszym odpoczynkiem, słuszne jest, żeby nasz dzień odpoczynku wypadał tego dnia, kiedy Jezus jako pierwszy pierwszy wszedł do swojego odpoczynku. Jezus wszedł do swojego odpoczynku w dniu swego zmartwychwstania, to znaczy w niedzielę, która jako ósmy dzień tygodnia kieruje nasze spojrzenie na przyszłe Nowe Stworzenie. Z tych wszystkich powodów słuszne jest, żeby chrześcijanie obchodzili szabat w niedzielę.
Na zakończenie proponuję wam zapoznać się z dość długim fragmentem listu apostolskiego Dies Domini Jana Pawła II, gdzie znajdujemy uzasadnienie dla przeniesienia szabatu z soboty na niedzielę:
16:30 link do Dies Domini.

== Słowa kluczowe (dla wyszukiwarek) ==
Biblia Pięcioksiąg Tora
Stary Testament Tanach
Księga Wyjścia Szemot Exodus
Mojżesz Aaron faraon
Judaizm Religia żydowska Żydzi
#Szabat

свернуть