غزل شماره 124 دیوان حافظ
آن که از سنبل او غالیه تابی دارد
باز با دلشدگان ناز و عتابی دارد
از سر کشته خود می‌گذری همچون باد
چه توان کرد که عمر است و شتابی دارد
ماه خورشید نمایش ز پس پرده زلف
آفتابیست که در پیش سحابی دارد
چشم من کرد به هر گوشه روان سیل سرشک
تا سهی سرو تو را تازه‌تر آبی دارد
غمزه شوخ تو خونم به خطا می‌ریزد
فرصتش باد که خوش فکر صوابی دارد
آب حیوان اگر این است که دارد لب دوست
روشن است این که خضر بهره سرابی دارد
چشم مخمور تو دارد ز دلم قصد جگر
ترک مست است مگر میل کبابی دارد
جان بیمار مرا نیست ز تو روی سؤال
ای خوش آن خسته که از دوست جوابی دارد
کی کند سوی دل خسته حافظ نظری
چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد
تفسیر: همراه هر خوشی و شادی رنج و حسرت است. باید آن را تحمل کرد. از دوری دوست در رنج و عذابی. راه رسیدن به او دشوار نیست. اگر عاشقی، صادق باش و ریا و تزویر را از خود دور کن. قدر لحظه ها و فرصت ها را بدان.
با صدای گرم و خوانش صحیح استاد موسوی گرمارودی
واقعیت مطلب آن است که یادگیری خوانش صحیح شعر، یکی از اصلی ترین و ضروری ترین کارهایی است که شما باید انجام دهید. یادگیری خوانش درست شعر، کمک فراوانی به فهم معنای شعر می کند و به مرور زمان، اعتماد به نفس شما را هم افزایش می دهد. خوانش درست شعر، از آنجا که فهم معنای شعر وابسته به خوانش درست آن است، اگر از این مهارت بی بهره باشید، درک مفهوم اصلی شعر تقریبا غیرممکن است.
دکتر موسوی گرمارودی از جمله ی افرادیست که میتوان برای خوانش صحیح اشعار بی بدیل حضرت حافظ به ایشان اقتدا کرد
#پادکست_صوتی #کتاب_رایگان #کتاب_صوتی #حافظ #حافظخوانی #حافظ_خوانی #موسوی_گرمارودی #فال #فال_حافظ
