Olaylara Farklı Pencereden Bakmak
Sıkça baskı altında olduğumuzdan dem vururuz. “Soluklanacak bir alana” ihtiyaç duyduğumuzdan söz ederiz. Konu duygularımız olduğunda da aynısı geçerlidir: “Baskının arttığını hissedersek buna 'yer açma'ya ihtiyacımız vardır. Duygularımızla kavga etmek ya da duygularımızdan kaçmak bunlara alan yaratmaz.
Yer açma, hislerimize içinde durabilecekleri bir alan açma anlamına gelir. Can sıkıcı hislere yeterince yer açarsak artık bizi zorlayamazlar. Genellikle can sıkıcı duygular hissettiğimizde geriliriz; yani kaslarımız kasılır ve gerilir. Bu hisleri sıkarak büsbütün kaba kuvvetle vücudumuzdan dışarı atmaya çalışıyormuşçasına…
Burada hedeflediğimiz kendimizi hislerimize açık hale getirmek ve bu hisler için bolca yer açmak. Böylece baskıyı azaltacağız, gerilimi hafifleteceğiz ve bu hislere hareket alanı yaratacağız. Kimi zaman çok hızlı hareket edecekler kimi zaman daha yavaş. Ama biz onlara yer açtıkça hareket edebilecekler. Daha da önemlisi yer açmak enerjimizi işe yaramaz mücadelelerle harcamak yerine daha iyi bir hayat kurmaya ayırabilmenizi sağlayacak.
Yer Açma: İki Benliğe Yeniden Bir Bakış
Yer açma süreci esas olarak düşünen ben değil, gözlemleyen benliği içermektedir. O yüzden ikisi arasındaki farkı yeniden hatırlayalım, düşünen benlik kelimenin en geniş anlamıyla düşünme işlerinden sorumludur. Tüm düşüncelerimizi yargılarımızı görüntülerimizi, fantezilerimizi ve anılarımızı o üretir ve genelde zihin olarak adlandırılır. Gözlemleyen benlik, farkındalık dikkat ve odaklanmadan sorumludur. Düşünceleri, görüntüleri, anıları vb. gözlemleyebilir ama bunları üretemez.
Satranç metaforu alıştırması bu iki farklı parçanızı ayırt etmede size yardımcı olacak ve “bedensel farkındalık” diye tanımlanan şeyin ne anlama geldiği hususunda size bir fikir verecek.
