Mən eylə bilirdim ki, mənə yar olacaqsan,
Aləmdə mənə yari-vəfadar olacaqsan.
Mən eylə xəyal etmiş idim ey dili-rəna,
Sərbəstə olan qəmlərə qəmxar olacaqsan.
Əvvəl eləyib mehrü məhəbbət mənə, axır,
Məndən, nə bilim ki, belə bizar olacqsan.
Rövşən elədim şəmi-cəmalin, nə bilim ki,
Əğyarə gedib şəmi-şəbi-tar olavaqsan.
Dil yetməz idim mən sənə, ey yari-dilazar,
Bilsəydim əgər beylə dilazar olacaqsan.
Sərməst meyi-hüsnü səfasən hələ, ey gül,
Ol vəqt ki, hüsnün gedə, hüşyar olacaqsan.
Məğrursan, ey gül, xəbərin yoxdur özündən,
Əyyami-xəzan gəlsə, xəbərdar olacaqsan.
Bir vəqt olacadır ki, sən ey Yusifi-sani,
Üşşaqi-siyəhbəxtə xəridar olacaqsan.
Xar eylədi ol gül səni əğyar yanında,
Seyyid, hələ bundan dəxi sən xar olacaqsan.
