Ոչինչ չի մնա


Սեր, լուռ եկար դու այնտեղից,
Ուր խոսքերը երկնքից, անձրևի պես իջնում են ցած,
Իմ ձեռքերին...
Տե՜ս ինչ դժվար աղոթք է սա,
Կսիրեմ, բայց ում ասա,
Մի գուցե սիրտը ցույց կտա, նոր մի ճամփա

Կսպասեմ նորից այն սիրուն որ ինձ կանչեց հեռվից,
Կսպասեմ նորից, որ իմ սերը ետ դառնա,
Նա հանկարծ կգա, կթողնի մոլոր և կգնա,
Սերը կգնա, և ոչինի էլ չի մնա՜

Թող միայնակ մնա հոգիդ,
Եվ կաթիլն աչքերից, անձրևի պես իջնի նորից, քո ձեռքերին,
Թող նոր հույսով այրվի հոգիդ, և մաքրի հետքերը հին,
Թող հավատամ որ նա կգա, և կմնա՜

(2-ԱՆԳԱՄ)
Կսպասեմ նորից այն սիրուն որ ինձ կանչեց հեռվից,
Կսպասեմ նորից, որ իմ սերը ետ դառնա,
Նա հանկարծ կգա, կթողնի մոլոր և կգնա,
Սերը կգնա, և ոչինի էլ չի մնա՜

свернуть