Αθήνα 13 Μαΐου 2020…
Στο κατώφλι του Ηρωδείου, στη σκιά της Ακρόπολης, μια μοναδική πράξη αγάπης και αλληλεγγύης προς τους άγρια διωκόμενους Τούρκους μουσικούς και ηθοποιούς του “Grup Yorum”, υπό την αιγίδα της νεοσύστατης πρωτοβουλίας καλλιτεχνών #SupportArtWorkers.
Πάνω από 120 Έλληνες μουσικοί, τραγουδιστές, ηθοποιοί, ηχολήπτες και εικονολήπτες ερμήνευσαν και απαθανάτισαν το “Tencere Τava Ηavası” των Kardeş Türküler στη μνήμη των απεργών πείνας Helin Bölek, Mustafa Koçak και İbrahim Gökçek, που πέθαναν μαχόμενοι για την ελευθερία της έκφρασής τους απέναντι στο απάνθρωπο καθεστώς του Ερντογάν.
Athens, May 13, 2020
At the entrance of Herodeion, in the shadow of Acropolis, a unique act of love and solidarity to the brutally persecuted Turkish musicians and actors of "Grup Yorum", under the newly formed #SupportArtWorkers artists' initiative.
More than 120 Greek musicians, singers, actors, sound engineers and cameramen performed and immortalized Kardeş Türküler's "Tencere Tava Havası" in memory of the hunger strikers Helin Bölek, Mustafa Koçak and İbrahim Gökçek, who died fighting for their freedom of expression against Erdogan's inhumane regime.
#GreeceToTurkey , #GrupYorum, #SolidarityToGroupYorum, #KardeşTürküler #tenceretavahavası'.
"Tencere Tava Havası - Τα κατσαρολικά αντηχούν"
Ως εδώ με τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις, τα απαγορευτικά,
Ως εδώ με τις αυταρχικές αποφάσεις και τα διατάγματα.
Ως εδώ με τις αλλοπρόσαλλες δηλώσεις, τα απαγορευτικά,
Ως εδώ με τις αυταρχικές αποφάσεις και τα διατάγματα.
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον βαρεθεί.
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον κουραστεί.
Αυτή η έπαρση, αυτή η οργή... Γιατί;
Προσοχή... Πλησίασε αργά! Τα εδάφη ακόμα είναι νωπά.
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον βαρεθεί.
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον κουραστεί.
Αυτή η έπαρση, αυτή η οργή... Γιατί;
Προσοχή... Πλησίασε αργά!Τα εδάφη ακόμα είναι νωπά.
Τα δάση τα ξεπούλησαν,
μιας κι η σκιά τους δεν απέφερε λεφτά.
Έκλεισαν τις πλατείες, γκρέμισαν τα σινεμά.
Τα δάση τα ξεπούλησαν,
μιας κι η σκιά τους δεν απέφερε λεφτά.
Έκλεισαν τις πλατείες, γκρέμισαν τα σινεμά.
Απ’άκρη σ’άκρη τώρα, παντού εμπορικά.
Καμιά όρεξη πια, να διασχίσω αυτή τη γέφυρα.
Τι απέγινε η πόλη μας! Πράγματα τρομερά...
Στο διάβα της ορθώνονται τερατουργήματα!
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον βαρεθεί.
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον κουραστεί.
Αυτή η έπαρση, αυτή η οργή... Γιατί;
Προσοχή... Πλησίασε αργά!Τα εδάφη ακόμα είναι νωπά.
Προσοχή... Πλησίασε αργά!Τα εδάφη ακόμα είναι νωπά.
Αγαπημένη πόλη μου, εσύ με την τόση ομορφιά,
στέκεις τώρα δύσμοιρη, παρατημένη, με όψη άθλια.
Οδύνη και βασανιστήρια,
αέρας πνιγηρός απ’τα αέρια
ρήμαξες, πέτρα δεν έμεινε όρθια!
Πες μου τι σου έκαναν, πες μου τι σου συνέβη,
η μορφή σου άλλαξε, έτσι η καρδιά μου δε σε θέλει...
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον βαρεθεί.
Μπουχτίσαμε, έχουμε πλέον κουραστεί.
Αυτή η έπαρση, αυτή η οργή... Γιατί;
Προσοχή... Πλησίασε αργά!Τα εδάφη ακόμα είναι νωπά.
Προσοχή... Πλησίασε αργά!Τα εδάφη ακόμα είναι νωπά.
