Chcesz poznać Płomykówkę bliżej?
Zapraszamy na Noc Sów!
[ Ссылка ]
[ Ссылка ]

Jeszcze nie tak dawno widziano w niej wysłanniczkę złych mocy. Mimo to martwe ptaki umieszczano na drzwiach i bramach, aby chroniły przed ogniem i złem.

Głosy wydawane przez Płomykówkę mogą wprawić w osłupienie kogoś, kto usłyszy je po raz pierwszy, szczególnie, że najpewniej będzie to miało miejsce po zapadnięciu zmroku. Samiec odzywa się zachrypniętym, dość przerażającym krzykiem, powtarzanym z dużą częstotliwością. Oprócz tego wydaje mruczące, przytłumione i skrzeczące dźwięki oraz syczenie. Głos samicy jest podobny ale wyższy, donośniejszy i jeszcze bardziej przeraźliwy. Sowy te odzywają się z reguły tylko podczas okresu lęgowego. Pisklęta żebrzą hałaśliwie przeciągłym, charkotliwym chrapaniem.

Największym zagrożeniem dla pięknych i bardzo już rzadkich Płomykówek są nieodpowiedzialnie prowadzone remonty, ocieplenia i różnego rodzaju uszczelnienia budynków, które pozbawiają ptaki nisz lęgowych lub schronienia. Zdarza się, że żywe młode zamurowywane są w gniazdach. Statystycznie być może jeszcze większym  problemem są używane w rolnictwie pestycydy, które trując gryzonie, pozbawiają ptaki pokarmu albo narażają je na śmierć w wyniku zatrucia. A przecież Płomykówki to  sprzymierzeńcy człowieka. Dbają o nasze plony i dobytek, dobierając się do skóry niszczącym je gryzoniom. W zamian potrzebują tylko dostępu do stodół, strychów i wież. Odpowiednio duże skrzynki lęgowe również rozwiązałyby wiele problemów mieszkaniowych. Pozwólmy im mieszkać obok nas.

(teksty pochodzą z opisu Płomykówki na stronie jestemnapTAK.pl, autorka Marzena Trynkus)

свернуть