em jın û mer, bav û kal

nav agıran gehiştın, gehiştın hatın van salan

edi turê tuneyi, bırîn hatiye zıman

ez tekoşinım lı ser çiya me

edi bırin ez ım, xwin ez ım

erd ez ım, ezman ez ım

çiya ez ım de bıbarinin

welat şevata dile mıne

ez xwin a keç û lav a me

ez sond a bav û kal a me

[dağ benim]

kadın-erker biz baba-ata

ateşler içinde geldik, ulaştık bu yıllara

yokluğun adı ölümdür dinle yaram dile geliyor

ülke yüreğimde bir yangındır şimdi

yer gök benim artık

yara benim, kan benim

dağ benim hadi yağdırın

artık dağlarda direniyorum

yüzyılların yeminiyim

sayısızım, akan kanıyım çocukların

söz-müzik: grup yorum

hey gökler

bütün mevsimler tutsak düşse de yangına,

her bahar dicle'yi emzirir dağlar

bahar, dicle'nin dağları kucakladığı yerde başlar.

alışamam ölüme alışamam,

ölüm insana aykırıdır alışamam.

susmak insana aykırıdır susamam.

yanıbaşımda bir yangın,

eti yanar vatanımın susamam.

yanıbaşımda ölüm çalıyor kapıları duramam.

çığlık olmak ama her sessizliğe

çığlık olmak insana yaraşır

ölüme direnirim tırnağımla dişimle

ama alışamam ölüme

bir başına olmak önemli değil

bir gül, bir gül bırakabilmek arkadan gelenlere

tek başına bir mum devririr geceyi

tek bir can neleri neleri devirmez ki?

nedir bu sancı nedir?

hasretin yine başladı, sol yanım seninle birlik

işgal etmişsen yar ömrümü

ateşin düşmüş canıma

sen benim içimde

ben diyarbekir içinde ağır ağır yanarım dönerim bitmez

geçerim bir mermi gibi candan, yar sandan geçemem

nasıl da özlemişem, sevda çeker canım

yangındır gayrı

bir uçtan bir uca sarılmıştır her yan

yeşile, sarıya, kırmızıya.

dağlar damar damar olmuş akar memleketin yüreğine

bugün keskin bıçak ağzı da olsa gökyüzü

bahar düşmüştür vatanıma

mavi erguvan dallar fışkırmıştır topraktan

can yürümüştür dallara

gayrı dört mevsim bahardır dağlardan akar

ne durursun ana görmisen kar erir her yanda

ne durursun ana tilili çek, çek tilili

hey göklere duman durmuş dağlar hey

değirmenin üstü her gün yel olmaz

dinle ağa dinle paşa dinle bey

sen söylersin o susar mı bell'olmaz

kızılırmak akar suyun içerler

aç kalırlar yurttan yurda göçerler

varıp eylem köprüsünü geçerler

kimler ölür kimler kalır bell'olmaz

öldüler mi kaldılar mı bell'olmaz

ummam artık olanlar böyle olsun

yeni çağda mızrak çuvala girsin

vergi dersin sorgu dersin can dersin

dayanır mı buna yürek bell'olmaz

sen söylersin o susar mı bell'olmaz

kimler ölür kimler kalır bell'olmaz

şiir: savaş ezgi

söz: fazıl hüsnü dağlarca

müzik: grup yorum

свернуть